Η πολιτική επικοινωνία είναι στην πραγματικότητα το όπλο των αδύναμων, όταν δεν έχουν περιεχόμενο, συνηθίζει να λέει ένας φίλος, πολιτικός επιστήμονας…
Πράματι – που θα έλεγε και ο Κυριάκος – η πρόσφατη μονομαχία στη Βουλή για τη διαπλοκή, επιβεβαίωσε με μνημειώδη τρόπο, το αξίωμα του φίλου…
Ο Μητσοτάκης επιβάλλεται στην κοινή συνείδηση με την ίδια μεθοδολογία με την οποία επιβλήθηκαν ο Σημίτης και ο ΓΑΠ...
Εταιρίες δημοσκοπήσεων, ΜΜΕ, δημοσιολόγοι και δημοσιολογούντες διαμορφωτές της κοινής γνώμης, συνεπικουρούμενοι από «δίκτυα» και μεγαλοεργολάβους του life style, επέβαλαν.. συνειδητά και με το ζόρι πρόσωπα με περιορισμένη μεν προσωπικότητα, αλλά απεριόριστη ενδοτικότητα…
Άλλωστε το ένα χαρακτηριστικό είναι προϋπόθεση του άλλου…
Το μακέτο που δίνει ραντεβού στις κάλτσες, θα ήταν μια ανάμνηση της διανοητικής γελοιότητας των δύο ανδρών, εάν δεν επισκιάζονταν από την οικονομική δολοφονία της χώρας…
Ακόμη και στον αδηφάγο Βενιζέλο ή στον ακροδεξιό Σαμαρά που πολιτεύτηκε με όρους τους 50, δύσκολα θα μπορούσε κανείς να καταλογίσει έλλειμμα προσωπικότητας και πνευματική ένδεια…
Ο προχθεσινός διασυρμός Μητσοτάκη στη Βουλή, δεν σχετίζεται μόνο με την κοινότοπη παραδοχή ότι σε ένα ματς για τη διαπλοκή, είναι εκ προοιμίου χαμένος από τα αποδυτήρια.
Η κενότητα του πολιτικού του λόγου, η νηπιακή του σκέψη, (χωρίς όμως την αθωότητα του νηπίου) η ανυπέρβλητη ροπή του προς την ευτέλεια, ή ρητορική ψιλομορφωμένης κουτοπόνηρης Κατίνας που καμαρώνει μόνη της στον καθρέφτη, με το εμβληματικό χασκόγελο στο τέλος να τινάζει τη μπάνκα στον αέρα, τον κατατάσσουν στη σειρά των γραφικών πολιτικών καρτούν…
Και όλοι εμείς πρέπει τώρα να πιστέψουμε σώνει και καλά ότι ο Μητσοτάκης έχει ρεύμα, την ώρα που στη Ν.Δ. σκίζουν από απελπισία τα ρούχα τους και οι επικοινωνιολόγοι τα πτυχία τους…
Αυτή η πραγματικότητα μπορεί να αποτελέσει και την κρίσιμη παγίδα για την κυβέρνηση που θεωρεί – και με το δίκιο της – ότι σε κάθε αναμέτρηση στη Βουλή, ο Τσίπρας κλέβει εκκλησία.
Αν το σύνδρομο του εφησυχασμού κυριαρχήσει, και η έννοια του αντιπάλου περιοριστεί στον Μητσοτάκη, η αποκαμωμένη οικονομικά και αποπροσανατολισμένη ιδεολογικά κοινωνία, μπορεί να στείλει σπίτι του τον Κούλη, αλλά δεν είναι καθόλου βέβαιο σε ποιόν «σωτήρα» θα ακουμπήσει…
Μετά τον Κυριάκο τι, είναι το ερώτημα και όχι απέναντι στον Κυριάκο ποιος…
- από το altsantiri
