Ξεκινώ μ’ αυτήν τη σοφή κουβέντα ακριβής φίλης για ακριβό φίλο, έτσι καθώς σχολιάζαμε την αίσθησή μας από το ετερόκλητο κοινό και την όλη ατμόσφαιρα στην παρουσίαση της Αγαπώς του Παντελή Μπουκάλα: αυτός είναι ο ακριβός φίλος· η Κοραλία Σωτηριάδου είναι η ακριβή, το λιγότερο που έχω να πω τώρα, φίλη· η Αγαπώ είναι ένα καινούριο, θηριώδες βιβλίο του Μπουκάλα, κοντά 600 σελίδες, πρώτος τόμος μιας 16τομης (!), όπως αναγγέλλεται, σειράς δοκιμίων για το δημοτικό τραγούδι. Ο πλήρης τίτλος: Οταν το ρήμα γίνεται όνομα: Η «Αγαπώ» και το σφρίγος της ποιητικής γλώσσας των δημοτικών (Αγρα, 2016).
ΓΙΑ ΤΟΝ ΦΙΛΟ ΘΑ ΜΙΛΗΣΩ ΛΟΙΠΟΝ, όχι για το βιβλίο του, ούτε γενικότερα για το έργο του: δεν έχω γράψει ποτέ για φίλους εν ζωή, δεν γράφουμε συνήθως για φίλους παρά μόνο όταν πεθάνουν, με κάτι τότε να μας πνίγει, που δεν τους είπαμε το ευχαριστώ μας όσο ζούσαν.
Ε, τον φίλο θα ευχαριστήσω τώρα, με την άδεια έτσι κι αλλιώς του είδους, της επιφυλλίδας, καθώς, από την άλλη, δεν μπόρεσα να ανταποκριθώ στην πρότασή του να μιλήσω στην παρουσίαση, ενώ εκείνος το είχε θεωρήσει αυτονόητο να παρουσιάσει παλαιότερα τα γλωσσικά τα δικά μου.
Οχι πως τα μετράει έτσι ο Παντελής· ο Παντελής δεν ξέρει διόλου από λογιστική, από μαθηματικές πράξεις και υπολογισμούς· ο Παντελής είναι ένας βαθύπλουτος σοφός, που σκορπάει απλόχερα, χωρίς ποτέ του να τον νοιάζει πόσα ή πού.
- διαβάστε τη συνέχεια της επιφυλλίδας του Γιάννη Η. Χάρη στην Εφημερίδα των Συντακτών ΕΔΩ
