«Επενδυτής δεν βρίσκεται, ο καιρός περνάει και οι αντοχές (μας) εξαντλούνται δραματικά» γράφει ο αρθρογράφος - σχολιογράφος των Νέων Γιώργος Χρ. Παπαχρήστος δίνοντας το «Στίγμα» των επόμενων κινήσεων του - μάλλον ετοιμάζεται να την... κάνει με ελαφρά πηδηματάκια και από την εφημερίδα του ΔΟΛ.
Συγκεριμένα και αναλυτικά γράφει ο Γ. Παπαχρήστος:
"Διέθεσα σημαντικό μέρος της χθεσινής μέρας στην αναζήτηση επενδυτή διότι επενδυτή ακούμε και επενδυτή δεν βλέπουμε. Μαύρισε το μάτι μας.
Εν αρχή έπιασα πόστο σε γνωστό καφέ της Πλατείας Κολωνακίου, το οποίο βρίθει «επενδυτών» (σε εισαγωγικά πάντα...) και όπου τα εκατομμύρια διέρχονται πάνω από τα κεφάλια των θαμώνων.. δίκην drones, μήπως και εντοπίσω τον ή τους ανθρώπους οι οποίοι θα ήθελαν να επενδύσουν στον πολύπλαγκτο ΔΟΛ. Πλην όμως, τίποτε. Το «επενδυτικό» κοινό αυτού του επιπέδου έχει στραμμένο αλλού το ενδιαφέρον του - σε καμμιά καλή αρπαχτή εν μέσω κρίσης. Οχι δηλαδή πως το άλλο «επενδυτικό» κοινό που φερόταν ως προχθές να ενδιαφέρεται για τον ΔΟΛ ήταν καλύτερης ποιότητας, για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους...
Εν συνεχεία μετακινηθηκα στο αγαπημένο Da Capo. τα ίδια και χειρότερα και εκεί. Κάτι φιλαράκια μου από τα Δωδεκάνησα βρήκα, έναν άλλο φίλο από την Πάτρα που είχα καιρό να τον δω - επενδυτής με ή χωρίς εισαγωγικά πουθενά.
Τούτων δοθέντων και επειδή είδα και κάτι δηλώσεις στο Korinthostv(..!) του φίλου μου του Βασίλη του Μουλόπουλου, κεντρικό μήνυμα των οποίων είχαν έναν αφορισμό που μας έλεγε συχνά ο αείμνηστος Λέων Καραπαναγιώτης, ότι «κανέναν δεν μπορείς να σώσεις αν δεν θέλει να σωθεί», διερωτώμαι μήπως θα ήταν προτιμότερο να αφήναμε (κι εγώ πρώτος) αυτή την υπόθεση της αναζήτησης επενδυτή σε εκείνους που ξέρουν την δουλειά, τις τράπεζες;
Διότι ο καιρός περνάει και οι αντοχές (μας) εξαντλούνται δραματικά..."
