Αυτό υπήρξε ο πραγματικός λόγος που γράφτηκαν και σημαντικά κείμενα δημοσιογραφικής κριτικής, που έγινε σε πολλές περιπτώσεις και ερευνητική δημοσιογραφία, που υπήρξαν επικριτικά πρωτοσέλιδα και σκληρότατες κρίσεις για όλους από πολλούς που είχαν το.. θάρρος της γνώμης τους. Μετά ήρθε η κρίση, οι απολύσεις, οι περικοπές, το φάσμα της ανεργίας κι όλα αυτά γεννάνε μια νέα αθλητικογραφία στην οποία πιο πολύ και από το να κάνεις τη δουλειά σου μετράει να έχεις μια δουλειά, έστω κι αν αυτή είναι ο βιασμός της λογικής.
Σήμερα γράφονται πολλά απλά για να θυμώσουν τον κόσμο ή να τον κάνουν να χαρεί – κείμενα που σχεδόν κανείς δεν παίρνει στα σοβαρά γιατί στερούνται υπογραφής και κύρους. Ο αναγνώστης συχνά καταλήγει στο συμπέρασμα ότι όποιος σήμερα πληρώνει δημοσιογράφους το κάνει για να τους χρησιμοποιεί: άλλο λόγο πλέον δεν έχει. Οι αθλητικογράφοι ήταν τυχεροί άνθρωποι που έκαναν το χόμπι τους επάγγελμα – δυστυχώς όμως δεν μπορούν να κάνουν το επάγγελμά του χόμπι. Η δουλειά τους αργοπεθαίνει γιατί γίνεται για το τίποτα. Για ένα σουβλάκι…
- απόσπασμα από κείμενο του Αντώνη Καρπετόπουλου στο karpetshow που γράφτηκε με αφορμή συνέντευξη του Τιμούρ Κετσπάγια, o oποίος εξέφρασε την πίκρα του για τα όσα έζησε στο πέρασμά του από την ΑΕΚ ενώ ήταν καυστικός και για τους έλληνες δημοσιογράφους. «Στην Ελλάδα στην κάθε ομάδα έχουν δική τους εφημερίδα και γράφουν ό,τι θέλουν οι παράγοντες. Τους ταΐζουν ένα σουβλάκι και γράφουν ότι θέλουν» είπε ο Κετσπάγια, προκαλώντας οργισμένα σχόλια μεταξύ των ελλήνων αθλητικογράφων. Δυστυχώς το πρόβλημα, όπως λέει κι ο Kαρπετόπουλος δεν είναι ο Κετσπάγια, είναι η πραγματικότητα...
