(...) Για τον ΔΟΛ οι τράπεζες λένε «σε όποιον μας δώσει 25 εκατομμύρια τον δίνουμε και συζητάμε μαζί του για την αναδιάρθρωση της επιχείρησης και το αναγκαίο κούρεμα του χρέους». Δεν φαίνεται να ενδιαφέρεται κάποιος επιχειρηματίας, πιθανότατα επειδή η κυβέρνηση, με τους χειρισμούς της στα τηλεοπτικά, φρόντισε να εκμηδενίσει σημαντικό περιουσιακό στοιχείο του ΔΟΛ, τη συμμετοχή του στο Mega (περίπου 25%). Δεν αποκλείεται όμως να υπάρχουν ενδιαφερόμενοι που δεν εμφανίζονται: περιμένουν να τον πάρουν (ολόκληρο ή κάποια κομμάτια του) «για ένα κομμάτι ψωμί», όταν θα αρχίσουν οι διαδικασίες εκποίησης. Προϋπόθεση για να γίνει αυτό είναι να σταματήσουν να υπάρχουν «Το Βήμα», τα «Νέα», το in.gr, ο Βήμα FM, να πάρει δηλαδή.. τα «κουφάρια» τους (για να τα μετατρέψει σε ζόμπι;).
Τι λένε οι εργαζόμενοι; «"Το Βήμα" (τα "Νέα" κ.τ.λ.) είναι αυτό που
είναι επειδή είμαστε εμείς αυτό που είμαστε». Δεν είναι αλυσίδες
παραγωγής ομοιόμορφων προϊόντων τα μίντια, είναι χειροτεχνήματα - κάθε
παραγωγός αφήνει το αποτύπωμά του στο προϊόν. Είναι παράλογο να ζητούν
να μείνουν ώσπου να βρεθεί αγοραστής, αφού την αξία των χειροτεχνημάτων
τους αγοράζει; Και ας φτιάξει άλλα μετά, αν θέλει - τώρα όμως, αυτά
έχουν την αξία.
Είναι αντίθετο στην επιχειρηματική λογική αλλά και στο δημόσιο συμφέρον
το να μην πουληθούν για ένα κομμάτι ψωμί τα κουφάρια αλλά να συνεχίσουν
οι τράπεζες να τα χρηματοδοτούν στο ενδιάμεσο διάστημα; Θέλουμε
νομοθετική ρύθμιση, απαντούν οι τράπεζες (γενική για όλες τις
υπερχρεωμένες επιχειρήσεις, όχι ειδική για τον ΔΟΛ). Διότι, λένε,
φοβούνται ότι θα σέρνονται μετά στα δικαστήρια, λόγω του θορύβου που θα
ξεσηκώσουν οι οπαδοί της «μη εμπορευματικής ενημέρωσης» ότι χαρίζονται
στα «όργανα της διαπλοκής».
Δεν είμαι ειδικός στο Πτωχευτικό Δίκαιο για να ξέρω αν ευσταθούν αυτά τα
επιχειρήματα ή απλώς υπάρχει κατανόηση των πασίγνωστων κυβερνητικών
επιθυμιών για τα μέντια του ΔΟΛ. Ζω μέσα στην κρίση και κατανοώ γιατί
δεν υπάρχουν μαικήνες για να σώσουν ιστορικά φύλλα, όπως έγινε στη
Γαλλία με τον «Monde» και τη «Liberation», και δεν έγινε στην Ελλάδα με
την «Ελευθεροτυπία». Γνωρίζω όμως επίσης ότι για το βάθος της κρίσης στη
χώρα μας, σε σχέση με την Πορτογαλία ή την Κύπρο, ευθύνεται ο λυσσαλέος
κομματικός ανταγωνισμός για την εξουσία. Και επειδή οι πολιτικοί θέλουν
τα μίντια μόνο ως υποτελή όργανα πολιτικού ανταγωνισμού, αν σταματήσει
να εκδίδεται η εφημερίδα που κρατάτε στα χέρια σας, θα είναι πρωτίστως
θύμα αυτών των ανταγωνισμών και δευτερευόντως μόνο της επιχειρηματικής
αποτυχίας του ΔΟΛ.
- από άρθρο του Δημήτρη Ψυχογιού υπό τον τίτλο "Ενημέρωση, επικοινωνία και ελευθερία", στην εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ
