Θα περίμενε κανείς ότι η υπόθεση θα σταματούσε στα μειδιάματα αν δεν υπήρχε προ τριετίας ένας πλημμελειοδίκης να αποφανθεί όχι ότι ο Σώρρας έχει τα λεφτά που λέει, αλλά ότι δεν αποδείχθηκε και ότι δεν τα έχει. Εν πάση περιπτώσει και να υπερβάλει το κάνει από…φιλοπατρία.
Αυτό ήταν. Ο εν λόγω επέκτεινε στην «προσφορά» του και στο ιδιωτικό χρέος προθυμοποιούμενος να πληρώνει και τους... φόρους των πολιτών. Πολλοί, αφελείς ή πονηροί, άρχισαν να.. προσέρχονται στις εφορίες και να ζητούν να εισπράξει το δημόσιο τα χρέη τους από τους λογαριασμούς του Σώρρα. Ενίοτε με εξώδικο και παράσταση δικηγόρων.
Η υπόθεση θα ήταν για κλωτσιές, αν ένας δικαστικός λειτουργός πάλι δεν ασκούσε δίωξη σε έφορο που δεν δέχθηκε την προσφορά.
Εν τω μεταξύ άρχισαν να συμβαίνουν αδιανόητα πράγματα. Ο Σώρρας περιφέρεται από πόλη σε πόλη, ιδρύει «τοπικές», μοιράζει χαρτιά για πληρωμή φόρων και εκατοντάδες άνθρωποι τον ακούνε να λέει παλαβομάρες.
Για την «Τράπεζα Ανατολής», από ομόλογά της οποίας βρήκε τα 600 δισ., από μια τεχνολογία που πούλησε τον Ομπάμα για να στέλνει διαστημόπλοια χωρίς καύσιμα και για κάτι αρχαίους Έλληνες που είχαν καταφύγει σε άλλους πλανήτες και τώρα θέλουν να επιστρέψουν και έπιασαν άκρη μαζί του.
Αυτά διανθισμένα με δαιμονολογίες, ασυνάρτητους όρκους που παίρνουν οι πιστοί του, προσωπικά του παραληρήματα με λεξιλόγιο του τύπου «τα ζώα, οι πολιτικοί». Πολλά τον συνδέουν με το ύφος Μιχαλολιάκου, όπως τον συνδέουν και οι μυστικιστικές αρλουμπολογίες που διαβάζουν οι άνθρωποί του στις συνάξεις.
Θα έλεγε κανείς ότι δεν υπάρχει πρόβλημα Σώρρα, αλλά το πρόβλημα βρίσκεται στην ελληνική κοινωνία που αφήνει περιθώρια για τέτοιους αλμπανισμούς. Ένας λαός που έστειλε στη Βουλή τους Χρυσαυγίτες και μετά τον Λεβέντη, τώρα ακολουθεί τον Σώρρα, ο οποίος επίσης φαίνεται να ορέγεται το Κοινοβούλιο, που θα του εξασφαλίσει και ασυλία.
Το περίεργο είναι ότι ενώ αυτή η περίεργη δραστηριότητα -παρά τη γελοιότητα της- έχει βρει θεσμικά περάσματα όπως είναι οι δικαστικές αποφάσεις, η πολιτεία δεν δείχνει να αντιλαμβάνεται ότι όλα αυτά δεν είναι και τόσο αθώα.
Το λιγότερο που μπορεί να πει κανείς είναι ότι επαναλαμβάνεται μια τεχνική που απευθύνεται σε κατώτατα αισθήματα και θεοπάλαβες θεωρίες με πολιτικό στόχο. Κατηύθυνε την λαϊκή δυσαρέσκεια προς τους Χρυσαυγίτες το 2012 και τώρα αναζητά και άλλον φορέα υποδοχής. Ο στόχος δεν είναι το Μνημόνιο, αλλά το ίδιο το κοινοβουλευτικό σύστημα και κατ’ αναλογία το ίδιο το πολίτευμα.
Ο θόρυβος που σηκώθηκε αυτές τις ημέρες γύρω από αυτό το φαινόμενο είναι δίκοπο μαχαίρι, αν η πολιτική τάξη και οι θεσμοί δε κινηθούν με σύνεση και αποφασιστικότητα. Προτού η φημολογία συμπαρασύρει και άλλους αφελείς, προβληματικούς και ανώριμους που θα βάλουν και άλλη βόμβα στα θεμέλια της Γ’ Ελληνικής Δημοκρατίας.
- από άρθρο του Γ. Λακόπουλου στο anoixtoparathyro υπό τον τίτλο «Κατασκευάζεται νέα Χρυσή Αυγή, δια του Σώρρα;»
