«Αυτά που γράφονται στην πρώτη σελίδα δεν είναι δικά μου»...

Συχνά η πρώτη σελίδα των εφημερίδων είναι «άλλη εφημερίδα», ένα «άλλο κράτος». Συμβαίνει περισσότερο στα αθλητικά φύλλα και το ξέρω αυτό από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ως αναγνώστη και όχι μόνο ως δημοσιογράφο. Πολλές φορές, άλλα γράφει ο συντάκτης και άλλα στο πρωτοσέλιδο ο διευθυντής. Σχόλια που δεν υπάρχουν στις εσωτερικές σελίδες, λόγια που δεν ειπώθηκαν, διαιτητικές αποφάσεις που δεν περιγράφονται το
ίδιο στο ρεπορτάζ ή στην περιγραφή των αγώνων. Συνέβαινε τη δεκαετία του ’70 συμβαίνει και στη νέα χιλιετία.
Το ήξερα, αλλά το συνειδητοποίησα σήμερα όταν άκουσα στο ραδιόφωνο παρουσιαστή εκπομπής, που ταυτόχρονα είναι και ρεπόρτερ αθλητικής έκδοσης, να διευκρινίζει ότι αυτά που διαβάζουν..
οι ακροατές του στην πρώτη σελίδα της εφημερίδας του σχετικά με το ντέρμπι του μπάσκετ Ολυμπιακού-Παναθηναϊκού, δεν είναι δικά του, δεν τα έγραψε ο ίδιος, αλλά είναι του διευθυντή. Ο δημοσιογράφος είχε ανάγκη («για την ιστορία μας», είπε) να κάνει τη διευκρίνηση γιατί έπαιρνε μηνύματα που του ζητούσαν εξηγήσεις όχι για όσα έλεγε στο ραδιόφωνο, αλλά για όσα είχαν γραφτεί στην εφημερίδα στην οποία εργάζεται.
- από το harddog-sport