(...) Τα τελευταία δύο χρόνια αυτό κάνει (και) ο Eυάγγελος Βενιζέλος. Σχολιάζει. Με
εύστοχο, δηκτικό, σαρκαστικό, ενίοτε και δραματικό τρόπο. Σχολιάζει και
καταγγέλλει. Υστερεί στη σύνθεση. Αν όμως θέλει να δικαιώσει το πολιτικό
του εκτόπισμα, οφείλει εκτός από την περιγραφή, να φτάνει και στην
ουσία. Από την άλλη, βέβαια, μπορεί και να έχει συμβιβαστεί με τον ρόλο
του statesman που είναι και ασφαλής και σχεδόν πάντα δικαιώνεται.
Ας είναι. Ο Βενιζέλος είναι μία περίπτωση που αξίζει να παρακολουθήσουμε με ενδιαφέρον στη συνέχεια. Προφανώς για τον ίδιο προέχει το να είναι και στην επόμενη Βουλή, γι’ αυτό και θα..
ανεχθεί τον Παπανδρέου. Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει άλλη είσοδος πέρα από τη Δημοκρατική Συμπαράταξη και την Α’ Θεσσαλονίκης. Θα δύναται, βέβαια, να δηλώνει σαν τον Μίκη, ότι αισθάνεται «τάνκερ στη λίμνη των Ιωαννίνων». Μόνο που το δικό του τάνκερ πιθανώς θα είναι στην Κωπαϊδα, αποξηραμένη εδώ και καιρό.
- από άρθρο του Κώστα Γιαννακίδη στο protagon.gr (διαβάστε το ολόκληρο ΕΔΩ)
Ας είναι. Ο Βενιζέλος είναι μία περίπτωση που αξίζει να παρακολουθήσουμε με ενδιαφέρον στη συνέχεια. Προφανώς για τον ίδιο προέχει το να είναι και στην επόμενη Βουλή, γι’ αυτό και θα..
ανεχθεί τον Παπανδρέου. Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει άλλη είσοδος πέρα από τη Δημοκρατική Συμπαράταξη και την Α’ Θεσσαλονίκης. Θα δύναται, βέβαια, να δηλώνει σαν τον Μίκη, ότι αισθάνεται «τάνκερ στη λίμνη των Ιωαννίνων». Μόνο που το δικό του τάνκερ πιθανώς θα είναι στην Κωπαϊδα, αποξηραμένη εδώ και καιρό.
- από άρθρο του Κώστα Γιαννακίδη στο protagon.gr (διαβάστε το ολόκληρο ΕΔΩ)