Γιατί ούτε κιχ για το ρόγχο του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη;
Υπάρχουν ταμπού και ταμπού σ’ αυτόν τον κόσμο. Στον λεγόμενο «πολιτισμένο», το πιο ισχυρό είναι αυτό της αιμομιξίας. Φαίνεται όμως ότι όσο μια κοινωνία ξεχαρβαλώνεται, αναπτύσσονται κι άλλα ταμπού, πολύ παράξενα, μα την αλήθεια. Ένα τέτοιο παρακολουθώ αυτές τις μέρες και ειλικρινά δεν ξέρω πού να το αποδώσω.
Για πείτε μου κι εσείς που ξέρετε καλύτερα: γιατί τα συνήθως λαλίστατα επαγγελματικά σωματεία, οι διανοούμενοι, οι πολιτικοί και οικονομικοί παράγοντες, ο λαός - ο λαός στα πεζοδρόμια, παρακολουθούν, χωρίς να βγάζουν ούτε κιχ για το ρόγχο του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη, αν δεν τον εύχονται κιόλας;
Τι τους κρατάει τη γλώσσα τους και τι τα αντανακλαστικά τους; Τι τους κάνει «άλλους»..
Υπάρχουν ταμπού και ταμπού σ’ αυτόν τον κόσμο. Στον λεγόμενο «πολιτισμένο», το πιο ισχυρό είναι αυτό της αιμομιξίας. Φαίνεται όμως ότι όσο μια κοινωνία ξεχαρβαλώνεται, αναπτύσσονται κι άλλα ταμπού, πολύ παράξενα, μα την αλήθεια. Ένα τέτοιο παρακολουθώ αυτές τις μέρες και ειλικρινά δεν ξέρω πού να το αποδώσω.
Για πείτε μου κι εσείς που ξέρετε καλύτερα: γιατί τα συνήθως λαλίστατα επαγγελματικά σωματεία, οι διανοούμενοι, οι πολιτικοί και οικονομικοί παράγοντες, ο λαός - ο λαός στα πεζοδρόμια, παρακολουθούν, χωρίς να βγάζουν ούτε κιχ για το ρόγχο του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη, αν δεν τον εύχονται κιόλας;
Τι τους κρατάει τη γλώσσα τους και τι τα αντανακλαστικά τους; Τι τους κάνει «άλλους»..