Γράφει ο Ανδρέας Μπελεγρής
Δύσκολη δουλειά να είναι κανείς πρώην πρωθυπουργός. Από τη μια μέρα
στην άλλη οι υμνολογίες σταματούν, οι φίλοι προσκολλούνται στον διάδοχο,
οι δημοσιογράφοι ασχολούνται χωρίς να έχεις τη δύναμη να τους
επηρεάσεις και η χώρα συνεχίζει να υπάρχει χωρίς εσένα (σαν από θαύμα!).
Η ανάγκη ενός πρώην πρωθυπουργού είναι διττή. Πρώτα απ' όλα θα πρέπει να συντηρήσει έναν μύθο, ότι το έργο του ήταν ωφέλιμο για το σύνολο των σύγχρονων πολιτών και, κυρίως, των απογόνων τους. Ύστερα, θα πρέπει να ανανεώσει τους θιασώτες του έργου του, ώστε να στηριχθεί η υστεροφημία του. Να επεκταθεί η επιρροή του και σε άλλους χώρους, να λειάνει τις αντιθέσεις και τα πάθη που μοιραία προκαλεί..
Η ανάγκη ενός πρώην πρωθυπουργού είναι διττή. Πρώτα απ' όλα θα πρέπει να συντηρήσει έναν μύθο, ότι το έργο του ήταν ωφέλιμο για το σύνολο των σύγχρονων πολιτών και, κυρίως, των απογόνων τους. Ύστερα, θα πρέπει να ανανεώσει τους θιασώτες του έργου του, ώστε να στηριχθεί η υστεροφημία του. Να επεκταθεί η επιρροή του και σε άλλους χώρους, να λειάνει τις αντιθέσεις και τα πάθη που μοιραία προκαλεί..