Και για το αφεντικό (στον ΔΟΛ όχι στον ΣΚΑΙ) τι έγραψε ο κυρ Γιώργος; Ούτε λέξη.
Σταχυολογούμε:
(...)
Όχι, δεν θα το βάλουμε κάτω. Και ναι, ας το ξέρουν, είμαστε πολλοί, είμαστε αποφασισμένοι, και είμαστε πιο δυνατοί. Γιατί έχουμε εσάς όλους δίπλα μας. Σε ένα αγώνα που το διακύβευμά του ξεπερνάει την έκδοση μιας εφημερίδας. Είναι αγώνας για την ελευθερία του Τύπου, και για τη Δημοκρατία…
Ενημερώνω πάντως τους συνεργάτες του προέδρου (Tσίπρα), ότι στις 3 Γενάρη, με τον.. καινούργιο χρόνο δηλαδή, θα έχουν νέα μας πάλι - ως τότε “σαν να μην πέρασε μια μέρα”.
Κατά συνέπεια “ας κρατήσουν οι χοροί- είμαστε, δεν είμαστε, τίποτε δεν είμαστε” που λέει και ο κυρ Νιόνιος (Σαββόπουλος), ας κάνουν πέτρα τον καημό, και να μας συγχωρήσουν πολύ που τους χαλάσαμε τις γιορτές- θα ήταν υπέροχα για πολλούς εξ αυτών τα φετινά Χριστούγεννα. Ψυχραιμία συνιστώ, και περαστικά εγκαρδίως εύχομαι.
Συμπλεγματικά ανθρωπάκια, το μόνο που κατάφεραν να μας (απο)δείξουν είναι το πόσο κακό έχει κάνει στην ελληνική κοινωνία ο ΣΥΡΙΖΑ: τη γέμισε χολερικούς…
Ομοίως να ευχηθώ περαστικά σε όλους εκείνους τους συριζαίους που κινδυνεύουν οι άνθρωποι να πνίγουν από την χολή τους- έκαναν τρελό γλέντι αυτές τις δυο ημέρες στα social media που (επιτέλους) “Κλείνει ο ΔΟΛ”.
Συμπλεγματικά ανθρωπάκια, το μόνο που κατάφεραν να μας (απο)δείξουν είναι το πόσο κακό έχει κάνει στην ελληνική κοινωνία ο ΣΥΡΙΖΑ: τη γέμισε χολερικούς…
Εννοείται φυσικά ότι στην ίδια κατηγορία εντάσσεται και ένας αριθμός “συναδέλφων” μου, με τους οποίους φυσικά δεν πρόκειται να ασχοληθώ. Ειδικά δε με ορισμένους εξ αυτών που εργάζονται σε προσκείμενα στον ΣΥΡΙΖΑ, και όχι μόνο μέσα “ενημέρωσης”. Τα “ρεπορτάζ” τους για την περιπέτεια του Συγκροτήματος, με μία μόνο παροιμία μπορούν να χαρακτηριστούν. Εκείνη που λέει (μετά συγχωρήσεως κιόλας, διότι δεν το συνηθίζω- δεν μου το επιτρέπει η αγωγή μου, αλλά δεν μπορώ, θα το πω) “θέλει η πουτ@ν@ να κρυφτεί μα η χαρά δεν την αφήνει”!
Θα συστήσω μόνο το ακόλουθο: παλικάρια μου, μην εκτίθεστε γιατί τροχός είναι αυτός, και γυρίζει. Όπως και ο καιρός…