Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε με προσωπική πρωτοβουλία του ενεργοποίησε όλους τους θεσμικούς μηχανισμούς που ελέγχει στην ευρωζώνη. Πέτυχε με τη βοήθεια πρόθυμων αξιωματούχων.. να ανασταλεί η εφαρμογή των βραχυπρόθεσμων μέτρων ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους. Ηταν μια κίνηση καθαρά εκδικητική απέναντι στην πρωτοβουλία της Αθήνας να ασκήσει το κυριαρχικό δικαίωμά της και να δώσει μεγάλο μερίδιο από την υπεραπόδοση των εσόδων στα πιο χειμαζόμενα τμήματα της ελληνικής κοινωνίας. Η επιλογή Σόιμπλε είχε στόχο να τεθεί ακόμα ένα εμπόδιο στην ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης και να πιεστεί η ελληνική κυβέρνηση να συναινέσει στις εντολές της γερμανικής ηγεσίας, μαζί και στην ψήφιση δύσκολων μέτρων την επόμενη περίοδο.
Το Μαξίμου έχει ξεκαθαρίσει ότι μια τέτοια εξέλιξη δεν γίνεται αποδεκτή. Αρα, το εκλογικό σενάριο «ζεσταίνεται» στις γερμανικές μηχανές. Η Ν.Δ. και ο Κυριάκος Μητσοτάκης βρέθηκαν στην «κατάλληλη θέση την κατάλληλη στιγμή». Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, πιστός στο δόγμα της ακραίας λιτότητας και της «αριστερής παρένθεσης», δήλωσε «παρών» και διαθέσιμος να υπηρετήσει αυτά τα σενάρια.
Οι πολιτικαντισμοί αποτελούν μέρος του πολιτικού παιχνιδιού. Αρα, η στάση του κ. Μητσοτάκη μπορεί να εξηγηθεί. Αυτό όμως που παραμένει άγνωστο είναι πώς βλέπει τον εαυτό του ο πρόεδρος της Ν.Δ. να συμπεριφέρεται στην υποθετική θέση του πρωθυπουργού. Πώς θα αντιμετωπίσει την απαίτηση του Σόιμπλε και των σκληρών δανειστών για πρόσθετα μέτρα, πρόσθετες διασφαλίσεις, εκ νέου κατάργηση όποιας κατάκτησης έχει μείνει όρθια; Θα αντισταθεί -σε μια τέτοια υποθετική περίπτωση- ή θα συναινέσει με περίσσια προθυμία στις εντολές του Βερολίνου; Η στάση του στη Βουλή, χθες, απέδειξε ότι αυτό ακριβώς θα πράξει: θα υπηρετήσει πειθήνια τις πιο σκληρές αντιλαϊκές πολιτικές.
EφΣυν (editorial)
