Ιστορία περί ισχυρών και αδυνάτων
Γράφει ο Χρήστος Πριτσαπίδουλας - Γιαννακόπουλος*
Απευθύνομαι στους εργαζόμενους στα ελληνικά ΜΜΕ...
Αυτόν τον καιρό θυμάμαι: την ίδρυση του ΕΔΟΕΑΠ, που εξασφάλισε για δεκαετίες το φάρμακο, το νοσοκομείο, την επικούρηση, τη φροντίδα για την οικογένεια του εν ενεργεία και του συνταξιούχου. Από την εποχή που η Δικτατορία διέλυσε την δημοκρατική ΕΣΑΤ και η είσοδος στην ΕΣΗΕΑ εμποδιζόταν, μέχρι που άνοιξε τις πύλες της σιγά σιγά και με πολιτικές "προϋποθέσεις". Στη συνέχεια, με ραγδαίους ρυθμούς γιγαντώθηκε ο αριθμός μελών -χωρίς να αναμορφώνεται σύμφωνα με διαμορφούμενες συνθήκες το Καταστατικό της.. (όπως και των άλλων Ενώσεων)- το Αγγελιόσημο αρκούσε, να καλύψει τις όποιες ανάγκες των Ταμείων... και των σωματείων. Η νομοθεσία όμως που στηρίζονταν τα Ταμεία (ΤΣΠΕΑΘ και ΕΔΟΕΑΠ κ.λπ.) είχε δομικές αδυναμίες. Και τούτο φάνηκε όταν η πάσης φύσεως εργοδοσία υπέκυψε στους πανίσχυρους διαφημιστές, που σήμερα ελέγχουν τα πάντα...
Ο εργοδοτικός πόρος με διάφορους τρόπους χανόταν και οι συνδικαλιστές σιωπούσαν, για "να μη περικοπεί το Αγγελιόσημο". Μετά άρχισαν οι εξαιρέσεις, οι καθυστερήσεις, η ελάττωση ενεργειών κατά των κακότροπων οφειλετών και η μείωση των υπαλλήλων που ασχολούνταν με το αντικείμενο στα Ταμεία. Η παράδοσή τους είχε ολοκληρωθεί. Όργιο.
Σήμερα, φτάσαμε στις περικοπές συντάξεων, επικουρήσεων κι άλλων παροχών. Στο τέλος ήρθαν τα γνωστά, η κατάργηση του Αγγελιοσήμου, οι υπόγειες υποσχέσεις υπευθύνων κι ανευθύνων της κυβερνώσας παράταξης, οι χλιαρές αντιδράσεις των παρατάξεων και οι κάτω από το τραπέζι "συζητήσεις", η σιωπή των βολεμένων δημοσιογράφων - βουλευτών όπως και των μεγαλοσυνδικαλιστών του χτες και του σήμερα. Όλα πλέον εξαρτώνται από τις διαθέσεις κυβέρνησης - εργοδοτών - διαφημιστών. Αν θα δοθεί κι ένα ποσοστό επί του τζίρου των επιχειρήσεων στα Ταμεία. Το πράγμα ζορίζεται εκ μέρους τους, τόσο, ώστε οι συνδικαλιστές να σπάσουν εντελώς και να γονατίσουν, με τα χέρια στο χώμα.
Το πρόβλημα όμως δεν είναι μόνο "να τα βρουν οι εργαζόμενοι με τους εργοδότες" και η κυβέρνηση μετά να ευλογήσει τη συμφωνία. Συζητούνται τα διάφορα θέματα που θα ολοκληρώσουν τη "μεταρρύθμιση" -που ισοπεδώνει εργαζόμενους και συνταξιούχους; Όπως ο έλεγχος του "νέου πόρου", η κάλυψη όλων των εργαζόμενων στα (παλαιάς και νέας τεχνολογίας) ΜΜΕ. Η τύχη των εργαζόμενων στα ιντερνετικά Μέσα και την τηλεφωνία, των συνταξιούχων και των ανέργων, κάτι που συνδέεται με τη μορφή που θα πάρει ο ΕΔΟΕΑΠ. Ερωτήματα βασικά, τα οποία οι "σταρ" πρωϊνάδικων, ειδήσεων και "τραπεζιών" λησμονούν, όταν έχουν απέναντί τους π.χ. συνεργάτη της ΠΟΕΣΥ, δικηγόρο και νυν υφυπουργό Πετρόπουλο. Αυτοί έκαναν στα χρόνια που πέρασαν τη μπάζα τους, έστησαν το πλούσιο σπιτικό τους, έγιναν εξώφυλλα λαϊκών περιοδικών, ήταν "τα καλά παιδιά" των αφεντικών.
Τελειώνοντας, υπενθυμίζω στους ιδιοκτήτες των Μέσων ότι κι αυτοί ''τρώγανε από το "τρισκατάρατο" Αγγελιόσημο''. Αλήθεια πόσοι είναι σ' ολόκληρη τη χώρα; Πόσοι οι συνταξιούχοι τους; Πόσοι συγγενείς καλύπτονται από τα Ταμεία; Με ποιους όρους εγγράφονται; Ποιος και πως ελέγχει το Φάκελο Ιδιοκτήτες; και... ποιοι απ' αυτούς είναι οι "καλοί' και ποιοι οι "κακοί" στη διαπραγμάτευση, αν γίνεται. Όσο για κείνους που τους εκπροσωπούν, ας φωτιστούν τα ονόματά τους για να τους θυμόμαστε -μερικοί είναι και πρώην συνάδελφοι.
Όλα εξαρτώνται από την αντεπίθεση ΟΛΩΝ μας, αρχής γενομένης από την ΑΠΕΡΓΙΑ και την αγωνιστική Συνέχειά της. Όνειρα βλέπω; Θα δούμε...
*μέλος της ΕΣΗΕΑ - μέτοχος του ΕΔΟΕΑΠ
Γράφει ο Χρήστος Πριτσαπίδουλας - Γιαννακόπουλος*
Απευθύνομαι στους εργαζόμενους στα ελληνικά ΜΜΕ...
Αυτόν τον καιρό θυμάμαι: την ίδρυση του ΕΔΟΕΑΠ, που εξασφάλισε για δεκαετίες το φάρμακο, το νοσοκομείο, την επικούρηση, τη φροντίδα για την οικογένεια του εν ενεργεία και του συνταξιούχου. Από την εποχή που η Δικτατορία διέλυσε την δημοκρατική ΕΣΑΤ και η είσοδος στην ΕΣΗΕΑ εμποδιζόταν, μέχρι που άνοιξε τις πύλες της σιγά σιγά και με πολιτικές "προϋποθέσεις". Στη συνέχεια, με ραγδαίους ρυθμούς γιγαντώθηκε ο αριθμός μελών -χωρίς να αναμορφώνεται σύμφωνα με διαμορφούμενες συνθήκες το Καταστατικό της.. (όπως και των άλλων Ενώσεων)- το Αγγελιόσημο αρκούσε, να καλύψει τις όποιες ανάγκες των Ταμείων... και των σωματείων. Η νομοθεσία όμως που στηρίζονταν τα Ταμεία (ΤΣΠΕΑΘ και ΕΔΟΕΑΠ κ.λπ.) είχε δομικές αδυναμίες. Και τούτο φάνηκε όταν η πάσης φύσεως εργοδοσία υπέκυψε στους πανίσχυρους διαφημιστές, που σήμερα ελέγχουν τα πάντα...
Ο εργοδοτικός πόρος με διάφορους τρόπους χανόταν και οι συνδικαλιστές σιωπούσαν, για "να μη περικοπεί το Αγγελιόσημο". Μετά άρχισαν οι εξαιρέσεις, οι καθυστερήσεις, η ελάττωση ενεργειών κατά των κακότροπων οφειλετών και η μείωση των υπαλλήλων που ασχολούνταν με το αντικείμενο στα Ταμεία. Η παράδοσή τους είχε ολοκληρωθεί. Όργιο.
Σήμερα, φτάσαμε στις περικοπές συντάξεων, επικουρήσεων κι άλλων παροχών. Στο τέλος ήρθαν τα γνωστά, η κατάργηση του Αγγελιοσήμου, οι υπόγειες υποσχέσεις υπευθύνων κι ανευθύνων της κυβερνώσας παράταξης, οι χλιαρές αντιδράσεις των παρατάξεων και οι κάτω από το τραπέζι "συζητήσεις", η σιωπή των βολεμένων δημοσιογράφων - βουλευτών όπως και των μεγαλοσυνδικαλιστών του χτες και του σήμερα. Όλα πλέον εξαρτώνται από τις διαθέσεις κυβέρνησης - εργοδοτών - διαφημιστών. Αν θα δοθεί κι ένα ποσοστό επί του τζίρου των επιχειρήσεων στα Ταμεία. Το πράγμα ζορίζεται εκ μέρους τους, τόσο, ώστε οι συνδικαλιστές να σπάσουν εντελώς και να γονατίσουν, με τα χέρια στο χώμα.
Το πρόβλημα όμως δεν είναι μόνο "να τα βρουν οι εργαζόμενοι με τους εργοδότες" και η κυβέρνηση μετά να ευλογήσει τη συμφωνία. Συζητούνται τα διάφορα θέματα που θα ολοκληρώσουν τη "μεταρρύθμιση" -που ισοπεδώνει εργαζόμενους και συνταξιούχους; Όπως ο έλεγχος του "νέου πόρου", η κάλυψη όλων των εργαζόμενων στα (παλαιάς και νέας τεχνολογίας) ΜΜΕ. Η τύχη των εργαζόμενων στα ιντερνετικά Μέσα και την τηλεφωνία, των συνταξιούχων και των ανέργων, κάτι που συνδέεται με τη μορφή που θα πάρει ο ΕΔΟΕΑΠ. Ερωτήματα βασικά, τα οποία οι "σταρ" πρωϊνάδικων, ειδήσεων και "τραπεζιών" λησμονούν, όταν έχουν απέναντί τους π.χ. συνεργάτη της ΠΟΕΣΥ, δικηγόρο και νυν υφυπουργό Πετρόπουλο. Αυτοί έκαναν στα χρόνια που πέρασαν τη μπάζα τους, έστησαν το πλούσιο σπιτικό τους, έγιναν εξώφυλλα λαϊκών περιοδικών, ήταν "τα καλά παιδιά" των αφεντικών.
Τελειώνοντας, υπενθυμίζω στους ιδιοκτήτες των Μέσων ότι κι αυτοί ''τρώγανε από το "τρισκατάρατο" Αγγελιόσημο''. Αλήθεια πόσοι είναι σ' ολόκληρη τη χώρα; Πόσοι οι συνταξιούχοι τους; Πόσοι συγγενείς καλύπτονται από τα Ταμεία; Με ποιους όρους εγγράφονται; Ποιος και πως ελέγχει το Φάκελο Ιδιοκτήτες; και... ποιοι απ' αυτούς είναι οι "καλοί' και ποιοι οι "κακοί" στη διαπραγμάτευση, αν γίνεται. Όσο για κείνους που τους εκπροσωπούν, ας φωτιστούν τα ονόματά τους για να τους θυμόμαστε -μερικοί είναι και πρώην συνάδελφοι.
Όλα εξαρτώνται από την αντεπίθεση ΟΛΩΝ μας, αρχής γενομένης από την ΑΠΕΡΓΙΑ και την αγωνιστική Συνέχειά της. Όνειρα βλέπω; Θα δούμε...
*μέλος της ΕΣΗΕΑ - μέτοχος του ΕΔΟΕΑΠ