Συνήθως έχουν ως θέμα κανένα πύργο ή τίποτα δωμάτια σε παλιά σπίτια, κάτι, τέλος πάντων, που να δημιουργεί στον επισκέπτη πειστικές συνθήκες. Μάλιστα αν πληρώσεις κάτι παραπάνω, μπορείς να παίξεις με τη συμμετοχή ηθοποιού. Μέχρι το απόγευμα της Τετάρτης στην Αθήνα λειτουργούσε και ένα «δωμάτιο απόδρασης» με θέμα το Αουσβιτς. Και με τι περιγραφή παρακαλώ! «Ενσαρκώνοντας και εσείς..
τον ρόλο αιχμαλώτων, οι οποίοι ψάχνουν σημάδια ζωής καθένας από ένα δικό του αγαπημένο πρόσωπο, τολμήστε να περάσετε τα σκαλιά του ιστορικού κρεματόριου, ανακαλύψτε το κρυμμένο του μυστικό και αποδράστε πριν γίνετε και εσείς στάχτη!»
Στα social media έγινε ένας μικρός χαμός, όχι μόνο από εβραίους συμπολίτες μας. Ε, ναι. Εδώ που τα λέμε, το θέμα είναι τουλάχιστον αποκρουστικό. Και η αφέλεια στην περιγραφή προκαλεί φρίκη. Τηλεφωνήσαμε στο συγκεκριμένο Escape Room. Ο υπεύθυνος, εμφανώς ταραγμένος, μας είπε ότι το θέμα έχει ήδη καταργηθεί και πως οι ίδιοι δεν μπορούσαν να φανταστούν ότι θα προκαλούσε ενόχληση.
Εδώ είναι και το πρόβλημα, τόσο για τον υπεύθυνο της επιχείρησης, όσο και για τους πελάτες που έπαιζαν τους εβραίους στο Αουσβιτς: η πλήρης άγνοια της ιστορικής φόρτισης που εκπέμπει το Αουσβιτς και το Ολοκαύτωμα. Είναι δυνατόν να μην αντιλαμβάνεσαι το φορτίο;
Το πιθανότερο είναι να το αισθάνονται ως κάτι ξένο, ως κάτι τόσο μακρινό που δεν απαιτεί τον σεβασμό μας. Και όμως, στα στρατόπεδα συγκέντρωσης μαρτύρησαν περίπου 50.000 Ελληνες εβραίοι. Δυστυχώς οι ιδιοκτήτες και οι παίκτες του «δωμάτιου απόδρασης» δεν ήξεραν με τι ακριβώς παίζουν. Και έχω την αίσθηση ότι αυτό δεν θα μπορούσε να συμβεί με την ίδια ευκολία στο εξωτερικό. Εξω μιλάνε και, καμιά φορά, παρεμβαίνει η Δικαιοσύνη. Εδώ λέγαμε μασημένα μισόλογα. Ντροπή.
Ματίνα Δελή (protagon)
