Όλες οι επιχειρήσεις αναζητούν ρευστό και συμμαχίες για να πάρουν ανάσες και να οδηγηθούν σε πιο ασφαλή μονοπάτια.
Ωστόσο όσοι διαθέτουν χρήματα δεν τα ρίχνουν πια στα media θεωρώντας τον κλάδο βαρέλι δίχως πάτο… Ενώ από την άλλη πλευρά όσοι «ψήνονται» και φλερτάρουν με την ιδέα να επενδύσουν,..
δεν αποτολμούν το βήμα και παραμένουν στην πολυπληθή κατηγορία των «υποψηφίων» επενδυτών!
Μάλιστα οι τελευταίοι, δηλαδή η νέα μεγάλη κατηγορία των εν δυνάμει «υποψηφίων» επενδυτών πλέον απαιτεί για να βάλει τα χρήματά της, λόγο και ρόλο… Κυρίως όμως απαιτεί – κι αυτό έχει παρατηρηθεί σε όλες τις περιπτώσεις, ακραία μέτρα, με απολύσεις, μειώσεις μισθών και περικοπών που αν εφαρμόζονταν θα ήταν προτιμότερο το λουκέτο από μια αφυδατωμένη επιχείρηση χωρίς ψυχή! Διότι καλώς ή κακώς τα media χρειάζονται αέρα, αυτό το κάτι παραπάνω, το περιττό για να είναι ζωντανά και αποτελεσματικά που δυστυχώς στα business plan δεν προβλέπεται!
Παρόλα αυτά μπορεί όλα τα media να ασφυκτιούν λόγω τραπεζικού δανεισμού, το πρόβλημα όμως δεν είναι κοινό για όλους. Κοινό – ίσως, είναι ότι όλοι έπαιρναν με διαφορετικό βαθμό ευκολίας δάνεια, χωρίς να δίνουν λογαριασμό… Υπάρχουν λοιπόν σοβαρές ευθύνες και παραλείψεις κατά περίπτωση.
Ανεξάρτητα όμως από αυτό το πρόβλημα στα ιστορικά «μαγαζιά» όπως είναι ο ΔΟΛ ή ο ΠΗΓΑΣΟΣ, είναι το κούρεμα των δανείων τους. Χωρίς «κούρεμα» είναι σχεδόν βέβαιο ότι δεν θα τα καταφέρουν, ενώ είναι αδύνατον να προσελκύσουν επενδυτές.
Αντίθετα στα νέα «μαγαζιά» που έχουν συσσωρευτεί χρέη… προφανώς αποτελεί εμπόδιο η απουσία τραπεζικού δανεισμού… αλλά είναι και ερώτημα το πώς κατάφεραν «μαγαζιά» με διάρκεια ζωής λιγότερο και από 10ετία να τους έχουν «καβαλήσει» τα χρέη που να απειλείται η βιωσιμότητα τους.
Κατά συνέπεια είναι προφανές ότι υπάρχει «φούσκα», κακοδιαχείριση (για να το πούμε ευγενικά), πληθώρα Μέσων που δεν επαρκεί η διαφημιστική πίττα για να συντηρηθούν… Μοιραία λοιπόν κάποιοι θα κλείσουν και κάποιοι θα αναγκαστούν να προχωρήσουν σε συμμαχίες ή συγχωνεύσεις.
πηγή: enimerosi24
