Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου 2016

Ο φόβος που οδηγεί ακροδεξιά

Γράφει ο Νίκος Τσαγκρής

Η Ελλάδα είναι στο μάτι του ευρωπαϊκού κυκλώνα, αλλά έχει, τουλάχιστον, μια κυβέρνηση που το παλεύει από την πλευρά του λαού και υπάρχουν ενδείξεις ότι μπορεί να τα καταφέρει. Να περάσει επιτυχώς τη δεύτερη αξιολόγηση, να αποσπάσει ικανή ελάφρυνση του χρέους, να επιτύχει τη δημοσιονομική εξομάλυνση, να βγει στις αγορές και… Και μετά τι; 
«Μετά να γλεντήσουμε την επανένταξή μας στους κόλπους της ευρωπαϊκής και της παγκόσμιας κανονικότητας», είναι η νεοφιλελεύθερη προσέγγιση. Προσλαμβάνοντας ως «κανονικότητα» το γεωπολιτικό vertigo που μαστίζει τον κόσμο του 21ου αιώνα – αυτή την διαρκώς ανακυκλούμενη αλληλουχία οικονομικών, γεωπολιτικών και πολιτισμικών κλονισμών, που κατατέμνουν τον πλανήτη προκαλώντας φυγόκεντρες.. δυνάμεις και σταδιακή υπερίσχυση των νόμων του Χάους: η βαθειά κρίση του καπιταλιστικού συστήματος στο επίπεδο της πολιτικής και της οικονομίας, η θεσμική και γεωπολιτική διάσπαση και αποσύνθεση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η κατάρρευση του ευρώ και της ευρωζώνης με τις φυγόκεντρες τάσεις να αυξάνονται και να πληθύνονται, η ακραία φτωχοποίηση των χωρών του ευρωπαϊκού Νότου και των Βαλκανίων εν ονόματι του… ενάρετου θεσμικού οικονομισμού, είναι η κανονικότητα του νεωτερικού φιλελευθερισμού…
«Μετά περνάμε στην αριστερή διακυβέρνηση», λέμε εμείς. «Πολύ ωραία, και τι ακριβώς σημαίνει αριστερή διακυβέρνηση; Τι ακριβώς θα κάνετε;» μας ρωτούν. «Θα διαμορφώσουμε πολιτικές στήριξης της κοινωνίας και ιδιαίτερα των κατώτερων κοινωνικών τάξεων, που θα βρίσκονται στον κεντρικό πυρήνα της κυβερνητικής πολιτικής», απαντάμε. «Τι ακριβώς εννοείτε, μπορείτε να γίνετε πιο συγκεκριμένοι;», συνεχίζουν οι διαπορόντες…
- διαβάστε τη συνέχεα στο μπλογκ restaro ΕΔΩ