Το μήνυμα ήρθε στο κινητό μου ανήμερα Σαββάτου: «Ποιος ανασχηματισμός και κουραφέξαλα; Η είδηση της ημέρας ή μάλλον του μήνα, είναι ο χωρισμός Λιάγκα – Σκορδά». Γέλασα, δεν σας το κρύβω. Γκουγκλάρω τα ονόματά τους, βλέπω ένα ατέλειωτο κατεβατό από αναρτήσεις που κραύγαζαν με πολλά θαυμαστικά για το διαζύγιο του Γιώργου και της Φαίης. Και είχε γίνει γνωστό μόνο πριν λίγα λεπτά, από το δημοσίευμα της Real News. «Ρε τι γίνεται εδώ;» αναρωτήθηκα, «καινούριο σήριαλ Μενεγάκη μας βρήκε;»
Θυμάστε τότε που χώρισε η Ελένη με τον Λάτσιο, τι εθνικός ντουβρουτζάς μας είχε χτυπήσει όλους ανεξαιρέτως, είτε μας ενδιέφερε το θέμα είτε όχι; Η «είδηση που έσκασε σαν βόμβα», οι.. λεπτομέρειες, τα πριν και τα μετά του χωρισμού, η προηγούμενη και η επόμενη μέρα των δύο, τα παιδιά και τι θα απογίνουν, τα κέρατα και γκομενιλίκια τους, οι εικασίες, ο διαμοιρασμός της περιουσίας, τα καινούρια σπίτια στα οποία μετακόμισαν και όλα τα συναφή κάθε διαζυγίου, είχαν απλωθεί σαν γλίτσα γύρω μας και μας είχαν κουκουλώσει σαν κορμοράνους που βρέθηκαν μέσα σε πετρελαιοκηλίδα. Κανείς μας δεν γλύτωσε, ήταν κάτι σαν τις πληγές του Φαραώ που επίτηδες και κατ’ εντολή του Θεού, δεν άφησαν κανέναν Αιγύπτιο δίχως να τον πλήξουν. Τότε. Πριν πόσα χρόνια αλήθεια; Ξαναγκουγκλάρω… αχά! Τον Γενάρη του 2010 ήταν… Πω, πω, πέρασαν έξι χρόνια; Τι λες βρε παιδάκι μου;
Ξαναμπαίνω στα σάιτς, παντού η «είδηση» για τον Γιώργο και τη Φαίη. Σπασμένη σε μικρά-μικρά κομμάτια, για να μαζεύει κλικ. «Θα μείνουν αγαπημένοι για τα παιδιά τους», «πως αποχαιρέτησε αμήχανα τους τηλεθεατές της η Φαίη», «που πήγαν χωριστά διακοπές το καλοκαίρι», «πως διαχειρίστηκαν την ανακοίνωση του χωρισμού» και πολλά παρόμοια. Καλή η προσπάθεια των συναδέλφων να μαζέψουν αναγνώστες. Από Δευτέρα θα μπουν στην αρένα και τα τηλεοπτικά πρωινο-μεσημεριανάδικα. Πλην, δεν βλέπω την αναμενόμενη ανταπόκριση από το κοινό. Λίγα και χλιαρά τα σχόλια, ανύπαρκτη η δημόσια χαζοσυζήτηση επί της «είδησης». Ρωτώ κάτι φίλους –επιρρεπείς σε τέτοια θέματα- το Σάββατο το βράδυ, «δεν μας παρατάς…» μου λένε ξεφυσώντας. Στήνω αυτί στα διπλανά τραπέζια, τίποτα. Για φόρους λέγανε, για συντάξεις, για την Κονιόρδου, για τις περσινές διακοπές τους, αλλά για τον Γιώργο και τη Φαίη κουβέντα.
Μπερδεύτηκα, το ομολογώ. Σα να είχε επέλθει κάποια σοβαρή αλλαγή στα κατάβαθα της ελληνικής κοινωνίας κι εγώ δεν την είχα πάρει χαμπάρι. «Τι είναι τώρα αυτό;» αναρωτήθηκα. «Η κατάρρευση της τηλε-σόου-μπιζ; Η απόδειξη ότι κανένας δεν είναι Ελένη Μενεγάκη, ούτε θα την φθάσει ποτέ; Συσσώρευση τόσων οικονομικών προβλημάτων, που δεν αφήνουν χώρο για οτιδήποτε άλλο; Γενική κατάθλιψη που μας αφήνει αδιάφορους για όλους και για όλα; Ή μήπως η ανατολή μιας κοινωνικής ενηλικίωσης των Ελλήνων, που άλλαξε τα αξιολογικά τους κριτήρια;» Έλα ντε, εδώ σε θέλω κάβουρα, να περπατάς στα κάρβουνα του χτικιασμένου 2016…
Μπερδεύτηκα, αλλά χάρηκα. Λέω από μέσα μου, «μπορεί και να σοβαρευτήκαμε». Και συμπληρώνω «θ’ αφήσουν και τους ανθρώπους να χωρίσουν με την ησυχία τους».
- από το lionnews.gr
