Τρίτη 15 Νοεμβρίου 2016

Γεωπολιτικά παιχνίδια στην περιοχή

Ο Πολ Γκλάστρις, λογογράφος του Μπιλ Κλίντον, περιέγραφε με άρθρο του στην «Καθημερινή» στις 6 Νοεμβρίου τις εμπειρίες του από την επίσκεψη του τότε προέδρου στην Αθήνα το 1999. Εστίασε στην ομιλία του Κλίντον στο επίσημο γεύμα στο Προεδρικό Μέγαρο και ιδιαίτερα στο σημείο για την περίοδο της χούντας. Ο Γκλάστρις σημείωνε ότι οι αναφορές του τότε προέδρου των ΗΠΑ «έμειναν στη συλλογική μνήμη των Ελλήνων ως συγγνώμη, μολονότι δεν ήταν τέτοια».
Ο στενός συνεργάτης του Μπιλ Κλίντον πρόσθετε ότι με αυτόν τον τρόπο «ο πρόεδρος πέτυχε να ανατρέψει την καχυποψία του ελληνικού λαού απέναντι στις ΗΠΑ και να κάνει τους Ελληνες ακροατές της ομιλίας του να ακούσουν.. προσεκτικά τα λόγια του».
Λίγες γραμμές παρακάτω στο άρθρο του, ο Γκλάστρις ανέφερε ότι έναν μήνα αργότερα, «χάρη στην κρίσιμη παρέμβαση Ελλήνων διπλωματών, η αντιπολίτευση στη Σερβία επικράτησε και ο δικτάτορας Μιλόσεβιτς οδηγήθηκε ενώπιον της Δικαιοσύνης».
Το άρθρο αυτό είναι χαρακτηριστικό για το πώς αντιλαμβάνεται η αμερικανική ηγεσία την Ελλάδα και την ευρύτερη περιοχή, μια ευαίσθητη περιοχή, όπου η ειρήνη και η σταθερότητα είναι εύθραυστες για αιώνες. Η αντίληψη της Ουάσινγκτον μοιάζει περισσότερο με ένα παιχνίδι στρατηγικής και τακτικής, ένα παιχνίδι που συχνά κοστίζει ζωές και ανατροπές δεδομένων.
Οι σημερινές συνθήκες διαφέρουν βέβαια πολύ από το 1999. Οι αντιστοιχίες όμως παραμένουν: ο πόλεμος βρίσκεται ξανά στην ευρύτερη γειτονιά μας, ενώ οι ενέργειες του Ταγίπ Ερντογάν και οι δικοινοτικές συνομιλίες για την Κύπρο συνθέτουν ένα περίπλοκο παιχνίδι.
Ο Ομπάμα, ωστόσο, αποκάλυψε πού έγκειται το ιδιαίτερο ενδιαφέρον των ΗΠΑ στην περιοχή. Στη χθεσινή συνέντευξη Τύπου που έδωσε επισήμανε ότι οι εξελίξεις ακόμα και σε περιοχές μακριά από τις ΗΠΑ επηρεάζουν την καθημερινότητα και τις αγορές πολύ περισσότερο απ’ ό,τι πριν από μερικά χρόνια.
Η σταθερότητα στην Ε.Ε. και στα σύνορά της είναι ένας από τους βασικούς στόχους των ΗΠΑ αυτή τη στιγμή. Και ο Μπαράκ Ομπάμα, στο πλαίσιο του ρόλου της χώρας του ως παγκόσμιας δύναμης, έρχεται να «κλείσει» ορισμένες σημαντικές εκκρεμότητες.
Πέρα από τους λόγους υστεροφημίας του απερχόμενοι προέδρου, η επιβεβαίωση της γεωπολιτικής σταθερότητας με ισχυρή την παρουσία των ΗΠΑ επισκιάζει κάθε προσωπική προσδοκία.
EφΣυν