Πρόσφυγες και εγκλήματα των media
Γράφει ο Χρήστος Ξανθάκης (newpost)
Το λέω και το φωνάζω εδώ και μέρες πολλές ότι πρόβλημα εξίσου μεγάλο με το προσφυγικό είναι τα ψέματα των media γύρω από το ζήτημα. Οι κραυγές για «συγκρούσεις και εντάσεις» έτσι κουτουρού, το κλίμα τρόμου γι’ αυτούς τους σκούρους που μας ήρθανε απ’ την Ανατολή, η μούγκα για τα καϊνάρια που ρίχνανε μολότωφ στο hot spot της Χίου, ο γκαϊλές για τα «κρούσματα ηπατίτιδας και ελονοσίας», ως και βεβήλωση νεκροταφείου ανακαλύψανε οι δαιμόνιοι ρεπόρτερ και την προβάλανε πρώτη μούρη. Όπου να ‘ναι έρχεται και η Νύχτα των Κρυστάλλων, ζωή να ‘χουμε να την απολαύσουμε…
Έτσι βέβαια δεν προσφέρεις υπηρεσία ούτε στην πατρίδα ούτε στην ενημέρωση. Έτσι..
ξεφτιλίζεις κάθε έννοια δεοντολογίας και ρίχνεις βενζίνα στη φωτιά. Κι έτσι εξυπηρετείς καταστάσεις που δεν έχουν καμία σχέση με την ειδησεογραφία. Φόβος, άγχος, στρες, αναβρασμός, αναταραχή, αναστάτωση κι άγιος ο Θεός. Μπας και το φάμε το παραμύθι και παρακαλέσουμε όλοι και όλες να ακουστεί ο ήχος της μπότας στο καλντερίμι.
Ακούγομαι υπερβολικός, το ξέρω. Νομίζω όμως ότι η υπερβολή μου δικαιολογείται από όσα ακούμε και διαβάζουμε και βλέπουμε αυτές τις μέρες. Κι επειδή δεν θέλω να μιλάω κουτουρού, παραθέτω πιο κάτω ένα απόσπασμα από άρθρο της ουγγρικής ιστοσελίδας Sztarklikk.hu, που το ανακάλυψα πριν από λίγες μέρες. Διαβάστε το και θα με καταλάβετε:
Γράφει ο Χρήστος Ξανθάκης (newpost)
Το λέω και το φωνάζω εδώ και μέρες πολλές ότι πρόβλημα εξίσου μεγάλο με το προσφυγικό είναι τα ψέματα των media γύρω από το ζήτημα. Οι κραυγές για «συγκρούσεις και εντάσεις» έτσι κουτουρού, το κλίμα τρόμου γι’ αυτούς τους σκούρους που μας ήρθανε απ’ την Ανατολή, η μούγκα για τα καϊνάρια που ρίχνανε μολότωφ στο hot spot της Χίου, ο γκαϊλές για τα «κρούσματα ηπατίτιδας και ελονοσίας», ως και βεβήλωση νεκροταφείου ανακαλύψανε οι δαιμόνιοι ρεπόρτερ και την προβάλανε πρώτη μούρη. Όπου να ‘ναι έρχεται και η Νύχτα των Κρυστάλλων, ζωή να ‘χουμε να την απολαύσουμε…
Έτσι βέβαια δεν προσφέρεις υπηρεσία ούτε στην πατρίδα ούτε στην ενημέρωση. Έτσι..
ξεφτιλίζεις κάθε έννοια δεοντολογίας και ρίχνεις βενζίνα στη φωτιά. Κι έτσι εξυπηρετείς καταστάσεις που δεν έχουν καμία σχέση με την ειδησεογραφία. Φόβος, άγχος, στρες, αναβρασμός, αναταραχή, αναστάτωση κι άγιος ο Θεός. Μπας και το φάμε το παραμύθι και παρακαλέσουμε όλοι και όλες να ακουστεί ο ήχος της μπότας στο καλντερίμι.
Ακούγομαι υπερβολικός, το ξέρω. Νομίζω όμως ότι η υπερβολή μου δικαιολογείται από όσα ακούμε και διαβάζουμε και βλέπουμε αυτές τις μέρες. Κι επειδή δεν θέλω να μιλάω κουτουρού, παραθέτω πιο κάτω ένα απόσπασμα από άρθρο της ουγγρικής ιστοσελίδας Sztarklikk.hu, που το ανακάλυψα πριν από λίγες μέρες. Διαβάστε το και θα με καταλάβετε:
«Κάτι μάλλον παράδοξο συμβαίνει στην Ουγγαρία από τον Οκτώβριο, από το δημοψήφισμα για το προσφυγικό. Επί μήνες η κυβέρνηση τροφοδοτούσε τους ψηφοφόρους με εκφοβιστικές ιστορίες για την τρομοκρατική απειλή των Συρίων προσφύγων και για τους κινδύνους που θα προέκυπταν αν δεχόμασταν τις απαιτήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ήλπιζε ο πρωθυπουργός Βίκτωρ Ούρμπαν πως θα του προσφέραμε μια πλειοψηφία ισχυρή για να διαολοστείλει τις Βρυξέλλες. Ε λοιπόν, την πήρε την πλειοψηφία του, αλλά ήταν τόσο χαμηλή η συμμετοχή, μόλις 44 %, ώστε το δημοψήφισμα προέκυψε άκυρο.Όπερ, έδει, δείξαι, που λέγαμε και στα Αρχαία. Όπερ, έδει, δείξαι.
Και τώρα, όλως εξάφνως, εξαφανίστηκαν οι μετανάστες. Εξαφανίστηκαν τα τηλεοπτικά ρεπορτάζ στην κρατική τηλεόραση με πρόσφυγες να συγκεντρώνονται “απειλητικά” στα σύνορα (συνήθως μούφα βίντεο από άλλες χώρες), εξαφανίστηκαν και τα περιπολικά με τα ασθενοφόρα που διέσχιζαν σαν παλαβά τους δρόμους, με τις σειρήνες στο φουλ, κυνηγώντας κάποιο “ύποπτο πακέτο” που είχε κάπου βρεθεί. Δεν ακούμε πια ανατριχιαστικές προβλέψεις ότι οι μετανάστες “θα βιάσουν τις κόρες μας”, θα “κλέψουν τις δουλειές μας” και “θα μαγαρίσουν την κουλτούρα μας”. Tα τύλιξε όλα η σιωπή. Πράγμα που αποδεικνύει, πόσο κατασκευασμένη ήταν από την αρχή όλη αυτή η ιστορία…»