Γράφει ο Χρήστος Ξανθάκης
Κάθομαι από χθες και ακούω στις τηλεοράσεις και στα ραδιόφωνα για την αξιολόγηση που δεν τραβάει και τον Σόιμπλε που τα στύλωσε πάλι και τον Τσακαλώτο που άλλα μας είχε υποσχεθεί και άλλα του προέκυψαν και τον Ματέο τον Ρέντσι τον
παιχταρά από την πέρα ακτή της Αδριατικής που βγήκε και τους έκανε μία
χόρτα τους Γερμανούς. Με τρόπο όμως, να μην το πάρουν προσωπικά…
Όλα αυτά που μας τρομάζουν και μας αγχώνουν και μας ταλαιπωρούν. Γιατί έχει γίνει μόνο μπικικίνια η ζωή μας και είναι τρύπια η τσέπη μας. Και δεν μπορούμε να δούμε πέρα απ’ τη μύτη μας. Δεν.. μπορούμε να αναγνωρίσουμε ότι ένα εικοσάρικο ή ένα πενηντάρικο ή ένα κατοστάρικο λιγότερο το μήνα μπορείς να το αντέξεις. Έχεις αντέξει και χειρότερα διάολε, τι να φοβηθεί από τη βροχή ο βρεμένος; Το θέμα μπορεί να είναι φλέγον, αλλά, εν τέλει, δεν είναι εθνικό. Εθνικό ζήτημα είναι το προσφυγικό, τελεία. Τελεία και παύλα.
- διαβάστε τη συνέχεια του κειμένου στο newpost ΕΔΩ
Όλα αυτά που μας τρομάζουν και μας αγχώνουν και μας ταλαιπωρούν. Γιατί έχει γίνει μόνο μπικικίνια η ζωή μας και είναι τρύπια η τσέπη μας. Και δεν μπορούμε να δούμε πέρα απ’ τη μύτη μας. Δεν.. μπορούμε να αναγνωρίσουμε ότι ένα εικοσάρικο ή ένα πενηντάρικο ή ένα κατοστάρικο λιγότερο το μήνα μπορείς να το αντέξεις. Έχεις αντέξει και χειρότερα διάολε, τι να φοβηθεί από τη βροχή ο βρεμένος; Το θέμα μπορεί να είναι φλέγον, αλλά, εν τέλει, δεν είναι εθνικό. Εθνικό ζήτημα είναι το προσφυγικό, τελεία. Τελεία και παύλα.
- διαβάστε τη συνέχεια του κειμένου στο newpost ΕΔΩ