Γράφει ο Χρήστος Ξανθάκης
Μια φορά κι έναν καιρό ίσχυε απολύτως για τις ΗΠΑ το ρητό «Αμερική σημαίνει μπίζνες και τίποτε άλλο». Όσο για αν διαφωνούσαν οι εκάστοτε Πρόεδροι με το Κογκρέσο και τη Γερουσία, στο τέλος μίλαγε πάντοτε το δολάριο. Αρχής γενομένης, ωστόσο, από τον Μπιλ Κλίντον, βάρυνε το κλίμα. Κι άρχισαν να σφάζονται σε κάθε πεδίο οι Ρεπουμπλικανοί με τους Δημοκρατικούς –και αντιστρόφως, βεβαίως. Με αποκορύφωμα την εποχή Ομπάμα, όπου είπε οριστικό αντίο η συναίνεση κι ο υπόγειος πόλεμος έγινε ανοιχτός. Πόλεμος μέχρις εσχάτων…
Μια ιδέα επ’ αυτού έδωσε ο ίδιος ο απερχόμενος Πρόεδρος των ΗΠΑ σε πρόσφατη συνέντευξή του στο περιοδικό “New York”. Διαβάστε εδώ τα δικά του λόγια, για να μην παραφράζουμε. Κι άμα.. σας προκύψει και κανένα μάθημα για τη σημερινή κατάσταση σε άλλες, πιο μικρές και λιγότερο ισχυρές χώρες, θα είναι καλοδεχούμενο:
«Όταν ανέλαβε την Προεδρία, είχα την εντύπωση ότι μιας και βρισκόμασταν βαθιά στην κρίση, μια κρίση που είχε ξεκινήσει σε εποχή κυριαρχίας των Ρεπουμπλικάνων, θα υπήρχε ένα, ας πούμε, παράθυρο μέσα στο χρόνο όπου θα αισθάνονταν υποχρεωμένοι να συνεργαστούν σε μια κοινή προσπάθεια για να βγούμε απ’ αυτή την κολοσσιαία τρύπα.
»Η στιγμή κατά την οποία κατανόησα ότι η ηγεσία του Ρεπουμπλικανικού κόμματος είχε σκοπό να ακολουθήσει διαφορετική οδό ήταν η στιγμή κατά την οποία διαμορφώναμε το πακέτο τόνωσης της οικονομίας και θυμάμαι πολύ χαρακτηριστικά ότι είχαμε ετοιμάσει μια βασική πρόταση με διάφορα μέτωπα: περικοπές φόρων, παροχές στις πολιτείες για να μην απολυθούν δάσκαλοι και πυροσβέστες, μέτρα για τις υποδομές και πάει λέγοντας. Σκεφτήκαμε τότε ότι, εντάξει, για εισαγωγική πρόταση ήταν φιλόδοξη αλλά ήταν επίσης και απαραίτητη και θα ξεκινούσαμε διαπραγματεύσεις με τους Ρεπουμπλικάνους για να μας πούνε κι αυτοί από την πλευρά τους τι πίστευαν ότι έπρεπε να πράξουμε.
»Όπως όδευα λοιπόν προς το Κογκρέσο για να συζητήσω με τους Ρεπουμπλικάνους, βγήκε ο επικεφαλής της κοινοβουλευτικής τους ομάδας John Boehner και εξέδωσε μια ανακοίνωση που έλεγε ότι ήταν αντίθετοι με το πακέτο τόνωσης. Όταν δεν είχαμε ετοιμάσει νομοσχέδιο για το πακέτο και δεν θα συζητάγαμε καν γι αυτό.
»Ο υπολογισμός τους ήταν έξυπνος από πολιτικής απόψεως αλλά ιδιαιτέρως βλαπτικός για τη χώρα. Αν συνεργάζονταν μαζί μου, θα ήταν σαν να επικύρωναν τις προσπάθειές μας. Αν από την άλλη, πήγαιναν ομαδικά κόντρα σε ό,τι κι αν πρότεινα, θα στέλνανε στους ψηφοφόρους ένα μήνυμα αδιεξόδου και δυσλειτουργίας και θα μπορούσαν να αποκομίσουν κέρδη στις προσεχείς εκλογές.
»…Αυτό που έλεγα πάντοτε στους Ρεπουμπλικάνους, αυτό που έλεγα κάθε στιγμή, ήταν το εξής: “Πείτε μου εσείς πως θέλετε να τονωθεί η οικονομία. Δώστε μου μια αίσθηση με ποιο τρόπο θέλετε να το προσεγγίσουμε το θέμα.”
»…Είναι πολύ δύσκολο για τους Ρεπουμπλικάνους να δηλώσουν “o Ομπάμα είναι ένας πολύ λογικός τύπος, αλλά δεν μπορούμε να συνεργαστούμε μαζί του γιατί η εκλογική μας βάση πιστεύει πως είναι ο Αντίχριστος”. Tους είναι πολύ πιο εύκολο να πούνε “σιγά, αυτός ο τύπος δεν ακούει αυτά που του λέμε” ή “δεν κάνει κανέναν συμβιβασμό”
»…Κατά τη διάρκεια των συζητήσεων για την μεταρρύθμιση στο χώρο της υγείας και των κοινωνικών ασφαλίσεων, γύρισα και είπα στον Ρεπουμπλικάνο γερουσιαστή Chuck Grassley: “Υπάρχει κάποιο, οποιοδήποτε σχέδιο μεταρρύθμισης που μπορείτε να υποστηρίξετε; “ Έκανε έναν μορφασμό, με κοίταξε με ύφος ψόφιο και είπε: “Πιθανότατα όχι…”»
- newpost
