Χρήματα, φανταχτερά αυτοκίνητα, όμορφες γυναίκες, βίλες... Σε όλα αυτά και σε ακόμη περισσότερα, οι μεγάλοι παίκτες-αστέρες έχουν εύκολη και σύντομη πρόσβαση. Ωστόσο, υπάρχουν και εκείνοι που απορρίπτουν αυτόν τον τρόπο ζωής, ως μια πράξη εξέγερσης, καταλήγοντας να επιστρέφουν σε αυτό που ήταν κάποτε.
Αυτό το είδος του παίκτη, αποτελεί για τα παιδιά σημείο αναφοράς, ελπίδας και αξιών. Ένας από αυτούς τους ξεχωριστούς παίκτες, είναι ο Κάρλος Τέβες, Καρλίτος για τη γειτονιά του, «Fuerte Apache».
Η μητέρα του τον εγκατέλειψε, όταν ήταν έξι μηνών. Ο πατέρας του σκοτώθηκε σε ανταλλαγή πυροβολισμών και ένας από τους αδελφούς του, καταδικάστηκε για επίθεση σε ένα θωρακισμένο..
όχημα της αστυνομίας. Ο Καρλίτος πέρασε σε ανάδοχη οικογένεια. Ηταν μόλις 10 μηνών, όταν έπεσε βραστό νερό πάνω στο πρόσωπό του. Οδηγήθηκε στο νοσοκομείο τυλιγμένος σε μια κουβέρτα με ίνες νάιλον, που όταν διαλύθηκαν, κόλλησαν στο δέρμα του και επιβάρυναν τα εγκαύματα.
Εμεινε στην εντατική του νοσοκομείου σχεδόν δύο μήνες, με σοβαρές συνέπειες στο πρόσωπο και στο λαιμό του, που τον συνοδεύουν μέχρι σήμερα. Σε μια συνέντευξη του στη MARCA, τον Απρίλιο, ο Τέβες εξήγησε γιατί ποτέ δεν ήθελε να υποβληθει σε χειρουργική πλαστική επέμβαση για να κρύψει τα σημάδια. «Τα πάντα συμβαίνουν για κάτι, και όταν κοιτάζω στον καθρέφτη, θυμάμαι από πού ήρθα και ποιος είμαι. Θυμάμαι επίσης τα παιδικά μου χρόνια, Ημουν πολύ χαρούμενος και χωρίς μνησικακία. Το επέλεξα». Σε εκείνα τα χρόνια, ανάμεσα σε άλλα, ο καλύτερος φίλος του, πυροβολήθηκε κατά τη διάρκεια καταδίωξης από την αστυνομία.
Νωρίτερα, το καλοκαίρι του 1989, στο «Fuerte Apache», μία γειτονιά στο Μπουένος Αιρες, που προέκυψε κατά τη διάρκεια της δικτατορίας του Χουάν Κάρλος Ονγκάνια το 1966, ως μέρος ενός σχεδίου για την εξάλειψη των παράνομων οικισμών, έφτασε απεσταλμένος της Ολντ Μπόις, σε αναζήτηση νέων ταλέντων. Ο Καρλίτος ήταν μόλις 5 ετών, αλλά ξεχώριζε.
«Δεν μπορώ να σε στείλω γιατί δεν έχεις παπούτσια,» είπε ο θετός του πατέρας. Του δάνεισαν ένα ζευγάρι και τότε άρχισαν όλα...
Το πλήρες τηλεγράφημα του Αντώνη Βαζογιάννη στη συνδρομητική ιστοσελίδα του ΑΠΕ-ΜΠΕ
Αυτό το είδος του παίκτη, αποτελεί για τα παιδιά σημείο αναφοράς, ελπίδας και αξιών. Ένας από αυτούς τους ξεχωριστούς παίκτες, είναι ο Κάρλος Τέβες, Καρλίτος για τη γειτονιά του, «Fuerte Apache».
Η μητέρα του τον εγκατέλειψε, όταν ήταν έξι μηνών. Ο πατέρας του σκοτώθηκε σε ανταλλαγή πυροβολισμών και ένας από τους αδελφούς του, καταδικάστηκε για επίθεση σε ένα θωρακισμένο..
όχημα της αστυνομίας. Ο Καρλίτος πέρασε σε ανάδοχη οικογένεια. Ηταν μόλις 10 μηνών, όταν έπεσε βραστό νερό πάνω στο πρόσωπό του. Οδηγήθηκε στο νοσοκομείο τυλιγμένος σε μια κουβέρτα με ίνες νάιλον, που όταν διαλύθηκαν, κόλλησαν στο δέρμα του και επιβάρυναν τα εγκαύματα.
Εμεινε στην εντατική του νοσοκομείου σχεδόν δύο μήνες, με σοβαρές συνέπειες στο πρόσωπο και στο λαιμό του, που τον συνοδεύουν μέχρι σήμερα. Σε μια συνέντευξη του στη MARCA, τον Απρίλιο, ο Τέβες εξήγησε γιατί ποτέ δεν ήθελε να υποβληθει σε χειρουργική πλαστική επέμβαση για να κρύψει τα σημάδια. «Τα πάντα συμβαίνουν για κάτι, και όταν κοιτάζω στον καθρέφτη, θυμάμαι από πού ήρθα και ποιος είμαι. Θυμάμαι επίσης τα παιδικά μου χρόνια, Ημουν πολύ χαρούμενος και χωρίς μνησικακία. Το επέλεξα». Σε εκείνα τα χρόνια, ανάμεσα σε άλλα, ο καλύτερος φίλος του, πυροβολήθηκε κατά τη διάρκεια καταδίωξης από την αστυνομία.
Νωρίτερα, το καλοκαίρι του 1989, στο «Fuerte Apache», μία γειτονιά στο Μπουένος Αιρες, που προέκυψε κατά τη διάρκεια της δικτατορίας του Χουάν Κάρλος Ονγκάνια το 1966, ως μέρος ενός σχεδίου για την εξάλειψη των παράνομων οικισμών, έφτασε απεσταλμένος της Ολντ Μπόις, σε αναζήτηση νέων ταλέντων. Ο Καρλίτος ήταν μόλις 5 ετών, αλλά ξεχώριζε.
«Δεν μπορώ να σε στείλω γιατί δεν έχεις παπούτσια,» είπε ο θετός του πατέρας. Του δάνεισαν ένα ζευγάρι και τότε άρχισαν όλα...
Το πλήρες τηλεγράφημα του Αντώνη Βαζογιάννη στη συνδρομητική ιστοσελίδα του ΑΠΕ-ΜΠΕ