«Είχα τρεις δουλειές πριν από δύο χρόνια και ένιωθα ασφαλής και ικανοποιημένος. Τώρα έχω δύο που είναι διαφορετικές και κακοπληρωμένες − και νιώθω ανασφαλής και πελαγωμένος» ήταν η πρόσφατη, αυθόρμητη δήλωση ενός δημοσιογράφου, γνωστού και από τη θητεία του σε τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων και εκπομπές.
«Κάποτε το στάνταρ των ελληνικών τηλεοπτικών σταθμών ήταν το Mega, τώρα πάμε για μια κατάσταση στην οποία το μέσο εγχώριο κανάλι θα φέρνει κάπως στο Έψιλον» ήταν η ατάκα ενός άλλου δημοσιογράφου. Υπονοεί ότι τα νέα κανάλια, όποτε ξεκινήσουν, θα έχουν τέτοιο βάρος από το κόστος των αδειών, συν την αδυναμία λήψης τραπεζικών δανείων,.. που θα υποχρεωθούν να κατεβάσουν το επίπεδο του προγράμματός τους για να αποφύγουν την τύχη του Mega.
Η κρίση των ελληνικών media είναι πολύ πιο βαθιά από το reality show των τηλεοπτικών αδειών. Είναι μια κρίση που συνδυάζει αιτίες που ταλανίζουν όλα τα media του κόσμου αλλά και εγχώρια παθολογία, σχετιζόμενη με την οικονομική κρίση (δραματική συρρίκνωση των διαφημιστικών εσόδων, αδυναμία δανεισμού). Χρόνια ελληνικά συμπτώματα, όπως ο υπερβάλλων αριθμός μέσων και η έλλειψη εμπιστοσύνης από τους αναγνώστες/θεατές, επιταχύνει την αίσθηση του κενού.
Κάποιοι λένε «καλά να πάθουν τα media και οι δημοσιογράφοι, αφού ήταν μέρος του συστήματος». Κακεντρεχής και κοντόφθαλμη σκέψη. Η κρίση των media είναι και δική μας κρίση, των πολιτών αλλά και επαγγελματιών που έκαναν χρήση των media. H οικονομική κατηφόρα δεν θα μειώσει την ανάγκη του καθενός μας για πολύπλευρη και σε βάθος ενημέρωση.
(...) Αντί να αποδεχτείτε χαιρέκακα ότι 4-5 δημοσιογράφοι που σας την έσπαγαν θα χάσουν το μικρόφωνο ή τη στήλη τους, ξύστε λίγο το κεφάλι σας για το πώς θα στηρίξετε 8-10 σοβαρούς επαγγελματίες στους οποίους βασίζατε την ενημέρωσή σας και 4-5 μέσα που διαμόρφωναν την εικόνα που έχετε για τον κόσμο.
πηγή: lifo.gr (διαβάστε ολόκληρο το κείμενο ΕΔΩ)