Τους τα πήρανε!

Κανάλια, καναλάκια και Συμβούλιο της Επικρατείας

Γράφει ο Χρήστος Ξανθάκης (newpost)

Ένα από τα καίρια λάθη που κάνουμε εμείς οι δημοσιογράφοι είναι που ρωτάμε ο ένας τον άλλος «τι παίζεται». Όχι για μπάλα ή για γκομενάκια ή για τα τέλη κυκλοφορίας (θα εκπλαγείτε αν μάθετε τι αμάξια οδηγούν οι συνάδελφοι), αλλά για τις διαθέσεις της κοινής γνώμης. Κι από την κεφάλα του ο καθείς, καταθέτει τα συμπεράσματά του. Με συμπεράσματα αυθαίρετα βεβαίως, μιας και κρίνουμε εξ ιδίων τα αλλότρια. Και πέφτουμε έτσι σε λούκια χιλιομέτρων, άλλο να στα περιγράφω κι άλλο να σε ρουφάνε. Μη νομίζετε δε ότι βγάζω τον εαυτό μου απέξω, το κάνω το λάθος συχνά. Στα κρίσιμα ωστόσο, στα..
πολύ κρίσιμα ρωτάω τον κουρέα μου τον Ηλία. Και ο Ηλίας μου το είπε το μυστικό τις προάλλες: «Χρήστο, τους τα πήρανε!»
Για τα κανάλια συζητάγαμε, όπως μου σενιάριζε την κώμη. Και με ρώταγε κάτι διαδικαστικά, γατί δεν προλάβαινε ο άνθρωπος να έχει πλήρη ενημέρωση. Κι όπως κοντεύαμε να τελειώσουμε με το μαλλί (σιγά το μαλλί πια…), έκανε μια παύση, το σκέφτηκε κάνα δυο δευτερόλεπτα και κατέθεσε το συμπέρασμά του ο Ηλίας: «Χρήστο, τους τα πήρανε!», μου είπε σε τόνο κατηγορηματικό. «Εμένα αυτό με νοιάζει. Όπως τα παίρνουν από εμένα και με γδέρνει η εφορία κι έχω δυο παιδιά να μεγαλώσω και είμαι όρθιος δέκα και δώδεκα ώρες την ημέρα με το ψαλίδι στο χέρι, έτσι να τους τα πάρουν κι αυτούς. Και τους τα πήρανε!»

Αυτό είναι το «διά ταύτα» εν τέλει και εκεί στέκεται ο κόσμος. Ο «χοντρός λαός», που έλεγε κι ο Αντρέας, αιωνία του η μνήμη. Θα το είχε λύσει ο συγχωρεμένος το πρόβλημα με μια επίκληση στο καταραμένο παρελθόν, έλα όμως που τώρα έχουμε social media και το πόπολο ξεχνά όχι μόνο τι σημαίνει δεξιά αλλά και με ποια (ή ποιον, εξαρτάται) φλέρταρε στο inbox πριν από μερικά δευτερόλεπτα. Τώρα απαιτείται καθημερινή μάχη και είναι καθημερινός ο πόλεμος των τρολ που τον ανακάλυψαν προσφάτως έως και στο έγκριτο «Βήμα». Αναρωτιέμαι τι θα είχε να πει (ή μάλλον να πράξει) ο Κουτσόγιωργας επ’ αυτού…
Α μην παρασυρόμαστε όμως σε νοσταλγικές περιπλανήσεις. Κυριακή κοντή γιορτή και το ΣτΕ συνεδριάζει επί της ουσίας την ερχόμενη εβδομάδα. Επί της ουσίας, το ξαναγράφω, δηλαδή τώρα παίζεται το πακέτο όλο και όχι στα διαδικαστικά. θα ήταν άλλωστε αστείο να απορριφθούν οι ενστάσεις των καναλιών για τυπικούς λόγους και θα πρόδιδε μια κάποια προκατάληψη εκ μέρους της δικαιοσύνης. Εν τώρα και σωστά το προχώρησαν το θέμα και πήραν και τα εύσημα από τη Νέα Δημοκρατία για τη σθεναρή τους στάση. Κι αν την Τετάρτη έρθει το Συμβούλιο και πει «όχι» στα κανάλια, τι σόι κο-κο-κο θα ακουστεί από το Μοσχάτο; Ή μήπως θα πάμε στην άλλη γραμμή, σε αυτό που είπε χθες ο Κουμουτσάκος ότι, και να περάσει ο νόμος, πάλι θα θέλει διορθώσεις;
Μια σύγχυση με δυο λόγια, μια θολούρα, ένας κουρνιαχτός, όπου ο μόνος που ξέρει ακριβώς τι θέλει είναι ο Τσίπρας και όλοι οι υπόλοιποι παίζουν την κολοκυθιά. Σε ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον παιχνίδι αν μη τι άλλο, που κρατάει ζωντανό το ενδιαφέρον του κοινού. Σε ένα τηλεπαιχνίδι θα έλεγα εγώ, κάτι σαν εκείνο τον αλησμόνητο «Τροχό της Τύχης» με τον Γιώργο Πολυχρονίου και την Ελένη Μενεγάκη στα πρώτα της βήματα. Ας σκεφτούμε ποιος ήταν τότε σταρ και ποιος είναι τώρα και αμέσως θα μας φανερωθεί πως παρέρχεται η δόξα του κόσμου ετούτου. Μόνο το «διά ταύτα» μετράει και αυτό που έχει ο καθένας στην τσέπη του. Κι εκεί ο Ηλίας είχε απόλυτο δίκιο: «Τους τα πήρανε!» Και δεν νομίζω να υπάρχουν πολλοί που προσεύχονται να τους ξαναδώσουν πίσω και γρήγορα…

Y.Γ: Πέρασα κι εγώ  απ’ το Κολωνάκι και δεν με αποδοκίμασε κανένας. Τι γίνεται ρε παιδιά;