Περιορίζεται σε μια πολιτική κριτική των εικαζόμενων θέσεών μας και όχι των γραφομένων μας. Παλιά και γνωστή η μέθοδος. Μπορεί πάντως καθένας να αναζητήσει στον ιστότοπο της εφημερίδας του ΚΚΕ την απάντηση και να κρίνει (https://goo.gl/8QavRH). Αρκούν εδώ δύο σύντομες παρατηρήσεις:
1. Θα έπρεπε να έχει προσέξει ο Γ.Μ. ότι οι συν-συγγραφείς του αφιερώματος υπογράφουν.. δύο χωριστά κείμενα. Ο καθένας έχει την ευθύνη αυτού που υπογράφει. Τουλάχιστον αυτήν την αρχή έχουμε εδώ στην «Εφ.Συν.». Πέρασε καθόλου από το μυαλό του Γ.Μ. ότι μπορεί μέσα σε μια εφημερίδα να εκφράζονται ελεύθερα αποκλίνουσες απόψεις;
2. Σε μικρό σχόλιο που πρόλαβε να δημοσιευτεί στον «Ριζοσπάστη» του Σαββάτου, επισημαίνεται η ανακρίβεια μιας λεζάντας. Πράγματι, στη σελ. 7 εικονίζεται ο Φλωράκης με το δίκοχο του ΔΣΕ και όχι στον ΕΛΑΣ. Αλλά σ' αυτό το σφάλμα [για το οποίο φέρω προσωπική ευθύνη, Δ.Ψ.] μάς παρέσυρε το βιβλίο του Χ. Θεοχαράτου «Χαρίλαος Φλωράκης και λαϊκό κίνημα» (εκδ. Τυποεκδοτική Α.Ε.), στο οποίο δημοσιεύεται η ίδια φωτογραφία με τη λεζάντα «Δεκέμβριος του 1943. Ο Χαρ. Φλωράκης με την τιμημένη στολή του ΕΛΑΣίτη» (σελ. 174).
Αυτό το βιβλίο θεωρείται από το ΚΚΕ η επίσημη βιογραφία του κομμουνιστή ηγέτη, έχει εκδοθεί από το κόμμα, έχει παρουσιαστεί από την ηγεσία του και προλογίζεται από τον ίδιο τον Φλωράκη. Το βιβλίο έχει κάνει αλλεπάλληλες επανεκδόσεις και η λεζάντα παραμένει. Το μόνο συμπέρασμα είναι ότι το δικό μας πόνημα το μελέτησαν εκεί στον «Ριζοσπάστη» περισσότερο από την κομματικά «καθαγιασμένη» βιογραφία του Χαρ. Φλωράκη. Κι αυτό μας προκαλεί ιδιαίτερη ικανοποίηση.
Δημήτρης Ψαρράς, Γιώργος Πετρόπουλος (EφΣυν)
