Υπάρχουν ταμπού και ταμπού σ’ αυτόν τον κόσμο. Στον λεγόμενο «πολιτισμένο», το πιο ισχυρό είναι αυτό της αιμομιξίας. Φαίνεται όμως ότι όσο μια κοινωνία ξεχαρβαλώνεται, αναπτύσσονται κι άλλα ταμπού, πολύ παράξενα, μα την αλήθεια. Ένα τέτοιο παρακολουθώ αυτές τις μέρες και ειλικρινά δεν ξέρω πού να το αποδώσω.
Για πείτε μου κι εσείς που ξέρετε καλύτερα: γιατί τα συνήθως λαλίστατα επαγγελματικά σωματεία, οι διανοούμενοι, οι πολιτικοί και οικονομικοί παράγοντες, ο λαός - ο λαός στα πεζοδρόμια, παρακολουθούν, χωρίς να βγάζουν ούτε κιχ για το ρόγχο του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη, αν δεν τον εύχονται κιόλας;
Τι τους κρατάει τη γλώσσα τους και τι τα αντανακλαστικά τους; Τι τους κάνει «άλλους».. από εκείνους που ξεσηκώθηκαν πρόσφατα για τον αδόκητο χαμό της τριαντάχρονης «Ελευθεροτυπίας» ή, παλιότερα, της μόλις τετραετούς εφημερίδας «Η Πρώτη»; Ξέχασα να σας πω ότι από την πρόσκληση εξαιρούνται εξ υπαρχής οι συμπλεγματικοί, οι άσχετοι καθώς οι πολύ ωραίοι τύποι. Αυτοί που βρέξει - χιονίσει τα ’χουν πάντα καλά με την πάρτη τους. Οι υπόλοιποι όμως; Οι καθ’ έξιν πενθούντες για όποιον καταρρέει, καταστρέφεται, πνέει τα λοίσθια, ψυχομαχεί κι η γης τονε τρομάσσει;
Ξέρω, ξέρω, ο ΔΟΛ (πόσο κακόηχο!) δεν είναι δα κι ο Διγενής Ακρίτας, είναι όμως μια εκδοτική ιστορία 114 χρόνων, συνομήλικη σχεδόν με το σύγχρονο ελληνικό κράτος, που τόσο εύκολα παραίτησα και που κατόπι με αγωνίαν ήθελα. Ξέρω, ούτε κι αυτό συγκινεί αλλά μάλλον ερεθίζει. Νομίζω μάλιστα ότι τώρα μόλις θυμήθηκα ποια είναι η αιτία αυτού του νέου ταμπού. Άλλωστε κι εγώ απ’ αλλού την έμαθα και στάθηκα εκστατική. Ένας νέος καλλιτέχνης που στην αλλοδαπή διαπρέπει ως Έλληνας κι εδώ λογαριάζεται αλλοδαπός. Ένας που ήρθε απ’ αλλού και τράβηξε του λιναριού τα πάθη μέχρι να βγει στον κόσμο και να τον αγναντέψει. Αυτός μου είπε ότι «Ο ΔΟΛ δεν πρέπει να κλείσει» κι ας το γυροφέρνουν άπονες εξουσίες, κοντόφθαλμοι τραπεζίτες και απαθείς εκδότες. Γιατί δεν είναι δικός τους. Είναι «η ιστορία σας» μου είπε, αυτός ο στερημένος από αναφορές και ιστορική συνέχεια, άνθρωπος. Κι εγώ ανέλαβα την ευθύνη να σας το μεταφέρω κι ας έχω απολυθεί τέσσερις φορές από τον ΔΟΛ, και θα είχα και πέμπτη αν τυχόν είχα επιμείνει.
Ρούλα Γεωργακοπούλου (athensvoice)
