Υπαρκτός βαρόνος
Να σας πω την αλήθεια, μερικές από τις λακωνικές ρήσεις που θεωρούνται πολύ σοφές προσωπικά τις ακούω βερεσέ. Το σύμπαν, για παράδειγμα, φοβάμαι ότι όχι μόνο δεν συνωμοτεί όταν θέλουμε κάτι πάρα πολύ, αλλά μερικές φορές μας δίνει μια να πάμε παρακάτω. Δεν θέλαμε να δούμε ούτε ζωγραφιστό τον Τόμσεν, ας πούμε, και μας έστειλε τη Βελκουλέσκου. Μια εικόνα, επίσης -άλλη σοφία πλατιάς κατανάλωσης-, δεν αξίζει πάντα όσο χίλιες λέξεις. Υπάρχουν και λέξεις που αξίζουν όσο χίλιες εικόνες. Μολών λαβέ αν έχεις αντίρρηση.
Κι όμως. Τις τελευταίες μέρες αναθεώρησα μερικώς τις απόψεις μου αυτές. Σε κάποιες περιπτώσεις και το σύμπαν συνωμοτεί -ένα κάποιο σύμπαν τουλάχιστον-, και η εικόνα αξίζει ένα.. εκατομμύριο λέξεις. Μια ορισμένη εικόνα τουλάχιστον. Η ανατρεπτική αυτή σπίθα προσωπικής σοφίας μου γεννήθηκε όταν είδα τον Δημήτρη Κοντομηνά να εισβάλει -ειρηνικά αυτή τη φορά- στο στούντιο της εκπομπής μαγειρικής του δικού του καναλιού και, ανάμεσα σε κατσαρόλες και τηγάνια, να δίνει μαθήματα στους αμαθείς.
Να 'ναι καλά το σύμπαν που επιτέλους έδωσε ένα δίκιο στον Κοέλιο. Να 'ναι καλά κι ο Κοντομηνάς, εν μέσω των σκευών μαγειρικής, που δικαίωσε τον Κομφούκιο, ή τον Brisbane, ή όποιον τέλος πάντων πρώτος είπε τη σχετική περί εικόνας σοφία. Διότι, τι χρειάζονται οι λέξεις, της κυρίας Τσικρίκα για παράδειγμα, όταν βλέπεις έναν από τους πιο διακεκριμένους βαρόνους της ενημέρωσής μας να αφαιρεί τα εσώρουχα της αλήθειας και να την εμφανίζει θεόγυμνη; Ποιες περούκες, ποια Μενεγάκη, ποιος Δήμος; Είναι ο Κοντομηνάς, ηλίθιε!
Την αξία της συγκεκριμένης εικόνας φοβάμαι ότι την υποτιμήσαμε. Από κεκτημένη αντιπαλότητα με τους καναλάρχοντες ίσως. Ή, ίσως πάλι, από φθόνο για τη γοητεία, τη λαϊκότητα, τα χρώματα, την ευφυΐα, την καλλιέργεια, το χιούμορ που έβγαλε μάτια στη συγκεκριμένη εμφάνιση. Ας λέει τώρα ότι θέλει ο Παππάς κι ας χτυπιέται κάτω ο Τσίπρας. Ο Κοντομηνάς έκλεισε στόματα. Όποιος αμφιβάλλει, ας βάλει στη σίγαση το σχετικό βίντεο, που κυκλοφορεί στο Διαδίκτυο, κι ας κάτσει να πάρει μαθήματα εύπλαστης επικοινωνίας.
Μπορεί βέβαια κανείς να προβάλει την αντίρρηση ότι ο συγκεκριμένος μαέστρος της ενημέρωσής μας δεν εμφανίστηκε στην τηλεόρασή του ούτε όταν έκοβαν τις συντάξεις, ούτε όταν απέλυαν κόσμο, ούτε όταν πατούσαν κάτω την κοινωνία και τη χώρα. Μία φορά εμφανίστηκε αγριεμένος, όταν νόμισε ότι οι δημοσιογράφοι του έθιγαν την επιχειρηματική τάξη. Και μία τώρα, που τελειώνει η δική του επιχειρηματική αταξία. Μπορεί να είναι κι έτσι. Μην είστε όμως εμμονικοί. Τόλμησε να μας δείξει τι εστί υπαρκτός βαρόνος κι αυτό είναι ανεκτίμητο...
Θανάσης Καρτερός (Αυγή)
Να σας πω την αλήθεια, μερικές από τις λακωνικές ρήσεις που θεωρούνται πολύ σοφές προσωπικά τις ακούω βερεσέ. Το σύμπαν, για παράδειγμα, φοβάμαι ότι όχι μόνο δεν συνωμοτεί όταν θέλουμε κάτι πάρα πολύ, αλλά μερικές φορές μας δίνει μια να πάμε παρακάτω. Δεν θέλαμε να δούμε ούτε ζωγραφιστό τον Τόμσεν, ας πούμε, και μας έστειλε τη Βελκουλέσκου. Μια εικόνα, επίσης -άλλη σοφία πλατιάς κατανάλωσης-, δεν αξίζει πάντα όσο χίλιες λέξεις. Υπάρχουν και λέξεις που αξίζουν όσο χίλιες εικόνες. Μολών λαβέ αν έχεις αντίρρηση.
Κι όμως. Τις τελευταίες μέρες αναθεώρησα μερικώς τις απόψεις μου αυτές. Σε κάποιες περιπτώσεις και το σύμπαν συνωμοτεί -ένα κάποιο σύμπαν τουλάχιστον-, και η εικόνα αξίζει ένα.. εκατομμύριο λέξεις. Μια ορισμένη εικόνα τουλάχιστον. Η ανατρεπτική αυτή σπίθα προσωπικής σοφίας μου γεννήθηκε όταν είδα τον Δημήτρη Κοντομηνά να εισβάλει -ειρηνικά αυτή τη φορά- στο στούντιο της εκπομπής μαγειρικής του δικού του καναλιού και, ανάμεσα σε κατσαρόλες και τηγάνια, να δίνει μαθήματα στους αμαθείς.
Να 'ναι καλά το σύμπαν που επιτέλους έδωσε ένα δίκιο στον Κοέλιο. Να 'ναι καλά κι ο Κοντομηνάς, εν μέσω των σκευών μαγειρικής, που δικαίωσε τον Κομφούκιο, ή τον Brisbane, ή όποιον τέλος πάντων πρώτος είπε τη σχετική περί εικόνας σοφία. Διότι, τι χρειάζονται οι λέξεις, της κυρίας Τσικρίκα για παράδειγμα, όταν βλέπεις έναν από τους πιο διακεκριμένους βαρόνους της ενημέρωσής μας να αφαιρεί τα εσώρουχα της αλήθειας και να την εμφανίζει θεόγυμνη; Ποιες περούκες, ποια Μενεγάκη, ποιος Δήμος; Είναι ο Κοντομηνάς, ηλίθιε!
Την αξία της συγκεκριμένης εικόνας φοβάμαι ότι την υποτιμήσαμε. Από κεκτημένη αντιπαλότητα με τους καναλάρχοντες ίσως. Ή, ίσως πάλι, από φθόνο για τη γοητεία, τη λαϊκότητα, τα χρώματα, την ευφυΐα, την καλλιέργεια, το χιούμορ που έβγαλε μάτια στη συγκεκριμένη εμφάνιση. Ας λέει τώρα ότι θέλει ο Παππάς κι ας χτυπιέται κάτω ο Τσίπρας. Ο Κοντομηνάς έκλεισε στόματα. Όποιος αμφιβάλλει, ας βάλει στη σίγαση το σχετικό βίντεο, που κυκλοφορεί στο Διαδίκτυο, κι ας κάτσει να πάρει μαθήματα εύπλαστης επικοινωνίας.
Μπορεί βέβαια κανείς να προβάλει την αντίρρηση ότι ο συγκεκριμένος μαέστρος της ενημέρωσής μας δεν εμφανίστηκε στην τηλεόρασή του ούτε όταν έκοβαν τις συντάξεις, ούτε όταν απέλυαν κόσμο, ούτε όταν πατούσαν κάτω την κοινωνία και τη χώρα. Μία φορά εμφανίστηκε αγριεμένος, όταν νόμισε ότι οι δημοσιογράφοι του έθιγαν την επιχειρηματική τάξη. Και μία τώρα, που τελειώνει η δική του επιχειρηματική αταξία. Μπορεί να είναι κι έτσι. Μην είστε όμως εμμονικοί. Τόλμησε να μας δείξει τι εστί υπαρκτός βαρόνος κι αυτό είναι ανεκτίμητο...
Θανάσης Καρτερός (Αυγή)