Γράφει ο Χρήστος Ξανθάκης (newpost)
Να σας πω ότι βρίσκω ικανοποιητική την επιλογή του Πολύδωρα για την προεδρία του ΕΣΡ, ψέματα θα σας πω. Είναι πολύ σκληρός δεξιός για τα γούστα μου και έχει πει πολλά με τα οποία σηκώνονται όλες οι τρίχες της κεφαλής μου και του σβέρκου μου. Βεβαίως δεν έχει κατηγορηθεί ποτέ για τσουρνέματα και στα υπουργεία του δεν έγινε κανένα πάρτι δισεκατομμυρίων. Αλλά δεν μου κάνει, δεν μου ταιριάζει και, φυσικά, αφήνει ελαφρώς απόπληκτη την αριστερή βάση του ΣΥΡΙΖΑ. Μια βάση όμως, μην το ξεχνάμε, που αγγίζει οριακά το 5 %, για να μην πάω..
πιο κάτω και παρεξηγηθούμε. Υπάρχει κι ένα τριαντάρι ακόμη, όχι πολύ κόκκινο, που δεν είμαι και τόσο σίγουρος ότι θα απογοητευθεί με την ίδια σφοδρότητα…
Ούτως ή άλλως, κατά την ταπεινή μου γνώμη, άλλα είναι τα κλειδιά στην υπόθεση «συγκρότηση του ΕΣΡ» και όχι το πρόσωπο του Πολύδωρα. Πρώτο και καλύτερο εξ αυτών, η πρόταση για την αντιπροεδρία της ανεξάρτητης αρχής. Εκεί λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ καταθέτει το όνομα του δημοσιογράφου Μορώνη, που έχει ξαναπεράσει από το όργανο και έχει γράψει τη δική του ιστορία στη μάχη κατά της διαπλοκής. Θυμίζω ότι με δική του πρωτοβουλία είχε μπλοκαριστεί πολύ συγκεκριμένος όμιλος ΜΜΕ με το νόμο του «βασικού μετόχου», στην πρώτη απόπειρα ελέγχου των καναλαρχών. Τον φάγανε τον νόμο οι Βρυξελιώτες, δεν το λησμονώ, αλλά κατεγράφη ποιοι βγήκανε μπροστά να πολεμήσουνε και ποιοι μείνανε στα μετόπισθεν και κάνανε κο-κο-κο!
Και αφού σημειώσω ότι και ο Ροδόλφος Μορώνης δεν είναι κανένα κουμμούνι και δεν κρύβει κονσερβοκούτια στον κήπο του, προχωρώ στο επόμενο σοβαρό κλειδί. Στη στάση της Νέας Δημοκρατίας όσον αφορά στη συγκρότηση του Ραδιοτηλεοπτικού Συμβουλίου. Εδώ πέρα λοιπόν, έχω την εντύπωση ότι πέσαμε σε φάση Ντόναλντ Τραμπ. Μπουνίδι, δηλαδή, κλωτσίδι, αγκωνίδι και τσάκω και μια κουτουλιά για προσάναμμα. Ε ναι, και τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, ετών 98, κάτοικο οδού Αραβαντινού, πρώην πρωθυπουργό της Ελλάδος να προτείνει η κυβέρνηση για την προεδρία του ΕΣΡ, είμαι σίγουρος ότι θα βγει ο γιός του και θα πει «πατέρα σ’ αγαπώ, είσαι ο καλύτερος του κόσμου, αλλά δεν πληροίς της προϋποθέσεις»….
Δεν είναι θέμα προσώπων, εν τέλει, είναι θέμα μπερντέ. Να μην κρυβόμαστε πίσω απ’ το δαχτυλάκι μας σαν τα μικρά παιδιά, τα πάντα συνοψίζονται στην θρυλική φράση του Κιούμπα Γκούντιγκ τζούνιορ: «Δείξε μου τα φράγκα!» Οι καναλάρχες, το ξέρουμε όλοι, δεν θέλουν να δείξουν φράγκο και η αξιωματική αντιπολίτευση τους κάνει πλάτες. Και εδώ ανακύπτει, μαζί με τη φράση «υπάρχει και φιλότιμο», η ερώτηση των 64.000 δολαρίων προς τη Νέα Δημοκρατία:
Πρέπει ή δεν πρέπει οι καναλάρχες να πληρώσουν λεφτά για τη χρήση των συχνοτήτων; Και αν πρέπει, πόσο βαθιά θέλουμε να βάλουν το χέρι στην τσέπη;
Όλα τα άλλα είναι παραμυθάκια για παιδιά και τροφή για τα τρολάκια του ίντερνετ. Τα δόλια, πλήρωσαν ακριβά το στόρι με τον Πολύδωρα. Εκεί που υπολόγιζαν να κάνουν τριήμερο, τους ήρθε κατακέφαλα το ΕΣΡ και τη βγάλανε πληκτρολογώντας. Και χωρίς εξτρά μεροκάματο, μιας και οι αμοιβές τους δεν προβλέπουν υπερωριακή απασχόληση…
Y.Γ.: Μόλις διάβασα στο Newpost, ότι η ΝΔ θα καταθέσει πρόταση που θα προβλέπει "κάποιου είδους" χαράτσι στα κανάλια. Να την δούμε λοιπόν την πρόταση αυτή, να την αξιολογήσουμε και να μην ξεχνάμε ότι ως την ώρα που θα συγκροτηθεί το ΕΣΡ και θα δώσει τις οριστικές άδειες δεν πληρώνει κανείς. Και Ραδιοτηλεοπτικό δεν συγκροτείται, αν στόχος μας είναι αποκλειστικά και μόνο οι πρόωρες εκλογές.
