Διότι, εντάξει. Ο Τσίπρας υπήρξε αυτουργός μαθητικών αγώνων, συνεργός εκδηλώσεων πεζοδρομίου, λοχαγός φοιτητικών αγώνων, λειτουργός ακτιβισμών που αντίκεινται στην αξιοπρέπεια του καναπέ. Ο Φίλης, τα ίδια, και λόγω εποχής χειρότερα. Πλήθη νεότερων, τα ίδια. Για να μην.. πούμε για τους παλιότερους, που μια ζωή ήταν κατηγορούμενοι, φυλακισμένοι, εξόριστοι, για διατάραξη της δημόσιας τάξης, απόπειρες ανατροπής του καθεστώτος, παράνομες ενέργειες και πράξεις αντίθετες με νόμους κι αστυνόμους.
Αυτό είναι το δικό μας παρελθόν. Και, μεταξύ μας, αποτελεί τιμή να λέει ο Μητσοτάκης ότι ο Τσίπρας δεν μπορεί να το ξεπεράσει. Να μην το ξεπεράσει. Κανείς. Να τον τραβάει το παρελθόν από το μανίκι, να του θυμίζει τι έλεγε, τι έκανε, ποιες αξίες κινούσαν τις πράξεις του, ποια λάθη κόστισαν. Αλλά, για να έχουμε καλό ρώτημα, εσείς κύριε Μητσοτάκη, ποιο παρελθόν έχετε; Πότε σταθήκατε μαζί με τον κόσμο σε μια μάχη για τον κόσμο; Πού κερδίσατε τα παράσημα, όχι του τιμητή της Αριστεράς, αλλά του φίλου του λαού;
Και τι θα λέγατε, αλήθεια, για το παρελθόν ανθρώπων που κάποτε ο Καραμανλής δεν ήθελε να βλέπει ούτε ζωγραφιστούς, κι εσείς τους αναδείξατε στρατηγούς του κόμματος; Από τη φυλακή τον διάλεξε ο Παπαδόπουλος -σκεφτείτε τι αντικοινοβουλευτικά διαπιστευτήρια είχε- για αρχηγό της χουντικής νεολαίας, κι εσείς τον κάνατε κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο. Από τα δεξιά του ΛΑΟΣ ξεφύτρωσε ο άλλος, κι εσείς τον κάνατε αντιπρόεδρο. Αγνοώντας το παρελθόν τους; Ή ακριβώς εξαιτίας του;
Προφανώς δεν ενοχλεί τον Μητσοτάκη οποιοδήποτε παρελθόν. Αν ήσουν απών, ακροδεξιός, φασίστας, προάγεσαι. Αν ήσουν παρών, καταληψίας, αντιστασιακός, στιγματίζεσαι. Μέσα στ’ Απρίλη τη γιορτή, το μέλλον χτίζει η νιότη, όπως καταλάβατε. Αμήν και καλά ξεμπερδέματα στη Ν.Δ...
Θανάσης Καρτερός (Αυγή)