Γράφει ο Χρήστος Ξανθάκης (newpost)
Μας φάγανε οι άδειες και οι καναλάρχες τόσες μέρες και τις πραγματικά σημαντικές ειδήσεις δεν τις έπιασε το ραντάρ. Ε ναι, αγαπητοί αναγνώστες και αγαπητές αναγνώστριες, τι είναι τα μαρτύρια τα μεσαιωνικά που τραβήξανε στη Γενικά Γραμματεία, τι είναι τα μύρια που τα μοιράσανε ως άλλα πετσετάκια, τι είναι τα εξώδικα που πέφτουν βροχή (χαλάζι!), εδώ έχουμε να κάνουμε με συμπαντικές εξελίξεις. Απ’ αυτές που τις βλέπει ο Κοέλιο και εμπνέεται και πετάει μια εξυπνάδα και αυτομάτως γίνεται τούμπανο ο τραπεζικός λογαριασμός του. Εδώ έχουμε να κάνουμε με συνένωση μεταξύ ΠΑΣΟΚ και Ποταμιού.
Συνένωση ο λόγος το λέει δηλαδή. Διότι αν θέλουμε να μιλήσουμε τη γλώσσα της αληθείας, η Πασοκάρα θα το καταπιεί το Ποταμάκι. Όπως είναι, ολοσούμπητο, με τα χαλίκια μαζί και τα.. γάργαρα νερά. Διότι το κόμμα που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου και κουμαντάρει η Φώφη Γεννηματά, υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει. Εκτός συγκλονιστικού απροόπτου βεβαίως, αλλά τα συγκλονιστικά απρόοπτα ούτε καν ο Ερντογάν δεν τα προλαμβάνει. Ενώ το κόμμα του Σταύρου Θεοδωράκη βαίνει διαρκώς συρρικνούμενο κι αν γίνουν αύριο εκλογές (ναι, κύριε Μητσοτάκη σας ακούσαμε…) δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι θα μπει στη Βουλή.
Οπότε η Γεννηματά προσέρχεται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων από θέση απόλυτης ισχύος. Στις εκλογές τα κατάφερε, απώλειες στελεχών δεν έχει, οι παλιοί του κόμματος όλο ιδρύουν κινήσεις και ομίλους και εντευκτήρια κι όλο κωλοτρίβονται να επιστρέψουν στο μαντρί, τι της λείπει δηλαδή; Αφεντικό είναι. Ενώ ο Σταύρος μετράει διαρκώς απώλειες. Είτε προς τα δεξιά (ως και τον «Γερούν γερά» έχασε προς όφελος της Νέας Δημοκρατίας), είτε προς το συν άπειρο (βλέπε περίπτωση Χάρη Θεοχάρη), είτε προς το πλην άπειρο (βλέπε την διαρκή εσωκομματική κριτική από τον Λυκούδη και τους λοιπούς αντιρρησίες συνειδήσεως). Τι του μένει λοιπόν; Να ξαναγυρίσει στο Mega; Αποκαΐδια θα βρει. Να ξαναγράφει για το ραδιόφωνο όπως στην αλήστου μνήμης «Πρώτη» του (επίκαιρου εσχάτως) Καλογρίτσα; Ποιο ραδιόφωνο και πού το είδε; Να κατέβει σόλο και να βρει την ψήφο του; Μόνο το ΠΑΣΟΚ του μένει και πολύ του πάει…
Ε ναι, πολύ του πάει να καταλήξει σαν τον Ιωνά στην κοιλιά του κήτους. Γιατί τι είναι ρε παιδιά το Ποτάμι; Ένα μόρφωμα χωρίς κανένα ιδεολογικό στίγμα, άνευ κομματικής βάσης και συγκρότησης, δίχως καμία επιρροή εκτός λεκανοπεδίου Αθηνών και χιπστερομάγαζων του Δακτυλίου, τι τύχη μπορεί να έχει δηλαδή; Δοκίμασε μια, σκόνταψε. Δοκίμασε δύο, τουμπάρησε. Στην τρίτη, ετοιμάζεται να φάει τα μούτρα του. Επομένως, μια χαρά είναι για τον Σταύρο η θέση θυρωρού στο ΠΑΣΟΚ. Κι αν όλα πάνε καλά, μια μέρα, ποιος ξέρει , μπορεί να γίνει Κατσιφάρας!
Υ.Γ.: Αν ξετελέψει και το Ποτάμι, θα είναι μοναδικό το ρεκόρ του Σπύρου Λυκούδη. Απ’ όπου πέρασε καμένη γη άφησε πίσω του. Να τον βάλεις σπίτι σου, να μην μπει ποτέ ο γιατρός…
