Ο εξπέρ και περί των νομικών, αρθρογράφος της εφημερίδαςΤα Νέα, τα βάζει για άλλη μια φορά με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, κυρίως όμως εξαπολύει ευθείες βολές κατά του προέδρου του Συμβουλίου της Επικρατείας επικρίνοντάς τον προσωπικά για το θέμα των τηλεοπτικών αδειών.
Βέβαια το κύριο θέμα που πραγματεύεται ο Πρετεντέρης είναι ο... αγαπημένος του υπουργός Επικρατείας Nίκος Παππάς και το κατα πόσο αποτελεί βαρίδι για τον Τσίπρα...
Γράφει μεταξύ άλλων, στο άρθρο του στην τελευταία σελία των Νέων, ο Πρετεντέρης:..
Μια κανονική κυβέρνηση σε μια κανονική χώρα θα αναλάμβανε την πρωτοβουλία να βάλει η ίδια τέλος στην εξελισσόμενη γελοιότητα του διαγωνισμούγαι τις τηλεοπτικές άδειες.(...)Τα παραπάνω αποτελούν δείγμα του ότι ο Πρετεντέρης έχασε πλέον την παροιμιώδη ψυχραιμία και τον ορθολογισμό που τον χαρακτήριζαν -τουλάχιστον στα γραπτά του...
Και ο Παππάς; Ο Παππάς έκανε το σφάλμα να το πάρει προσωπικά. Να το μετατρέψει σε προσωπική υπόθεση. Επαιξε κι έχασε.
Από εκεί και πέρα η τύχη του είναι στα χέρια του πρωθυπουργού. Θα πετάξει το βαρίδι από την κουπαστή ή θα το κατεβάσει τρυφερά στο λιμάνι; Ο,τι τον φωτίσει ο Θεός - που λέει κι ο Φίλης...
Το βέβαιο είναι ότι το καράβι πλέον απειλείται. Και ότι το πλήρωμα δεν χρωστάει τίποτα να απολογείται για τον Παππά και την παρέα του.
Να είμαστε όμως δίκαιοι: ο Παππάς δεν είναι ο μοναδικός υπεύθυνος του φιάσκου.
Προσωπικά ευθύνεται ο πρόεδρος του ΣτΕ. Αφησε να εξελιχθεί μια διαδικασία χωρίς να έχουν κριθεί προηγουμένως η συνταγματικότητα και η νομιμότητά της.
Επικαλέστηκε το «δημόσιο συμφέρον» - λες κι αυτό θα πάθαινε κάτι αν ο διαγωνισμός γινόταν τον Νοέμβριο με όλα αποσαφηνισμένα κι όχι τον Σεπτέμβριο με όλα ανοιχτά.
Με το πρόσχημα του δημοσίου συμφέροντος, ο πρόεδρος του ΣτΕ επέτρεψε ένα παιχνίδι κυβερνητικής φιγούρας που τελικά απαξίωσε το δημόσιο συμφέρον.
Μέρος της ευθύνης ανήκει και στο Πρόεδρο της Δημοκρατίας - όχι για αυτά που λέγονται στο παρασκήνιο και στα οποία θα προτιμήσω να μην δώσω βλάση...
Ευθύνεται επειδή την επομένη του διαγωνισμού έσπευσε να ενημερώσει επισήμως για τα αποτελέσματα - αν και (κατά παραδοχή του ίδιου...) παντελώς αναρμόδιος!..
Να αποδεχτεί δηλαδή μια διαδικασία η οποία μπορεί να κατάντησε τελικά φιάσκο, αλλά και τότε ακόμη είχε προκαλέσει τις αντιδράσεις σύσσωμης της αντιπολίτευσης και του νομικού κόσμου της χώρας(...)
