Γράφει ο Δημήτρης Τερζής
Μέσα σε μια μέρα, οι δημοσιογράφοι του ΣΚΑΪ έδωσαν πραγματικό ρεσιτάλ αντίληψης της δημοκρατίας, όπως τουλάχιστον τη θεωρούν στο κανάλι του Φαλήρου.
Είτε με tweets είτε με ατάκες, οι υπάλληλοι του κ. Αλαφούζου έδειξαν στους τηλεθεατές τι ΔΕΝ είναι ένας δημοσιογράφος. Και εξηγούμεθα. Ενας δημοσιογράφος δεν μπορεί να είναι «πλυντήριο» ναζιστών.
Γιατί μόνο ως ξέπλυμα της ναζιστικής οργάνωσης Χρυσή Αυγή μπορεί να εκληφθεί το tweet που έκανε ο δημοσιογράφος Μάνος Βουλαρίνος, στο οποίο έγραφε: «Εννοείται πως ΣΥΡΙΖΑ και Χρυσή Αυγή δεν είναι το ίδιο επικίνδυνοι. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κυβέρνηση».
Επίσης, ένας δημοσιογράφος δεν μπορεί να είναι ανιστόρητος. Γιατί μόνο ανιστόρητος..
είναι κάποιος που ειρωνεύεται χυδαία τη Μακρόνησο, προκαλώντας έως και την αντίδραση του Κωνσταντίνου Μπογδάνου. Κατά τη διάρκεια της εκπομπής του τελευταίου, στο πάνελ ήταν προσκεκλημένος και ο δημοσιογράφος Γιάννης Πιτταράς.
Σχολιάζοντας λοιπόν τη διαδικασία, ο κ. Πιτταράς ανέφερε τα εξής: «Κοίταξε, εγώ πιστεύω ότι αυτό που ήθελε να πετύχει η κυβέρνηση πουλώντας ουσιαστικά προς τα έξω ότι πρόκειται για μια αδιάβλητη, καθαρή, διαυγή και ανοιχτή διαδικασία, έχει πετύχει ακριβώς το αντίθετο.
Γιατί αυτό που επικρατεί αυτή τη στιγμή είναι η συνωμοσιολογία, όλοι μιλάνε για συνθήκες Μακρονήσου εκεί στη γ.γ. Ενημέρωσης...».
Ο Κ. Μπογδάνος τον διακόπτει λέγοντας: «Ισως είναι λίγο υπερβολικό έως και πολύ υπερβολικό». Ο κ. Πιτταράς ουδόλως φάνηκε να πτοείται από τη διακοπή και συμπλήρωσε ανερυθρίαστα: «Σωστά, γιατί στη Μακρόνησο είχανε και θάλασσα, ναι».
Τέλος, ένας δημοσιογράφος πρέπει να κρατάει την ψυχραιμία του και να θυμάται ότι είναι δημοσιογράφος και όχι ορντινάντσα του αφεντικού του. Γιατί μόνο έτσι λειτούργησε ο Μπάμπης Παπαδημητρίου όταν αποκάλεσε τον υπουργό Νίκο Παππά «φασίστα».
Ο εν λόγω βέβαια δεν εντυπωσιάζει τόσο με τη στάση του ή τις εκφράσεις του, καθώς όλοι θυμούνται την απορία του εν έτει 2013, γιατί να μη μετέχει μια «σοβαρότερη» Χρυσή Αυγή σε συντηρητική κυβερνητική συμμαχία ή την αγωνία του το 2015 όταν καλούσε το ΔΝΤ «να κρατήσει αρκετά γερά, να μην υποχωρήσει σε αυτό το θέμα (σ.σ. τα εργασιακά και την απελευθέρωση των απολύσεων), θα είναι καταστροφή, θα πάει τη χώρα 25 χρόνια πίσω, δηλαδή από εκεί που ήρθαμε και φαίνεται πού καταλήξαμε».
Βέβαια, όλα τα ανωτέρω δεν θα τα έκανε κάποιος που είναι δημοσιογράφος. Κι εκεί τελειώνει η συζήτηση.
efsyn.gr
