Πάμε παρακάτω. Σκεφτείτε τι θα γινόταν αν, απερχόμενος κάποια στιγμή από την εξουσία ο Τσίπρας, γύρω στο 2032 σύμφωνα με ασφαλείς προβλέψεις, διόριζε τον Τσακαλώτο διοικητή της ΤτΕ, προφανώς για να έχει η επερχόμενη Δεξιά ένα αριστερό αγκάθι στα πλευρά της. Μια εξουσία ανεξέλεγκτη.. από την ίδια και ελεγχόμενη από τα κέντρα, ας πούμε, επιβολής του σοσιαλιστικού ολοκληρωτισμού. Έναν παράγοντα του οποίου την πολιτική ο λαός αποδοκίμασε σε επανειλημμένες εκλογικές αναμετρήσεις. Αλλά, παρ’ όλα αυτά, διορίστηκε άναξ του τραπεζικού βασιλείου.
Ε, λοιπόν, το έργο αυτό, με πρωταγωνιστή όχι φυσικά τον Τσακαλώτο, αλλά τον Στουρνάρα, το ζούμε χρόνια. Και με τα επιχειρηματικά τής συζύγου. Αλλά και με την «πρόνοια» Σαμαρά, που, απερχόμενος, και σε πλήρη σύμπνοια με τους δανειστές, τον έστεψε κεντρικό τραπεζίτη. Να κρατάει τα μπόσικα απέναντι στους πληβείους. Να κρατάει και μια οικονομική βόμβα. Διότι κακά τα ψέματα. Μια δήλωσή του, ως διοικητή της ΤτΕ, μια σκηνοθετημένη σύγκρουσή του με την κυβέρνηση μπορεί να κάνουν πιο μεγάλη ζημιά και από όση έκανε ως υπουργός.
Έτσι, όσο προσεκτική κι αν εμφανίζεται η κυβέρνηση απέναντί του, όσο «ουδέτερος» κι αν μας προέκυψε μετά την τελευταία συνάντησή του με τον πρωθυπουργό, η πικρή αλήθεια είναι ότι ο Στουρνάρας αποτελεί έναν διαρκή, άκρως αντιδημοκρατικό, και από κέντρα εκτός εθνικού ελέγχου ελεγχόμενο, εκβιασμό της δημοκρατικής εξουσίας. Μια βόμβα που έβαλαν κάτω από την οικονομία ο Σαμαράς και οι δανειστές. Και φροντίζουν κάθε κατάλληλη στιγμή, όπως με τις τηλεοπτικές άδειες ας πούμε ή με άλλα, πιο προσωπικά, όπως τα του ΚΕΕΛΠΝΟ ας πούμε, να στέλνουν το μονολεκτικό τους μήνυμα: Μπαμ!!!
Αυτά. Για να καταλαβαίνουμε σε τι ναρκοπέδιο βαδίζει η σημερινή κυβέρνηση...
Θανάσης Καρτερός (Αυγή)