Ώστε σας έγινα «στενός κορσές» και αποφασίσατε να ασχοληθείτε μαζί μου;Όμως είναι φανερό πως χάσατε την ψυχραιμία σας.Λογικό για έναν επιχειρηματία – εκδότη, που είναι ένα ένα βήμα προ του εδωλίου,..
καταχρεωμένος, οδεύοντας ολοταχώς προς το άρθρο 99, όπως αποκάλυψε ο ίδιος στους απλήρωτους εργαζόμενους.Με ένα δημοσίευμα εφάμιλλο μιας εκδοτικής “Πομπηίας” που καταστρέφεται στα χέρια του συγκεκριμένου εκδότη και ένα οικτρό συμπίλημα αναπόδεικτων κατηγοριών, ανεκδιήγητων αφηγήσεων και χολής, επιχείρησε το “ΒΗΜΑ” να “απαντήσει” στην ομοβροντία των καταγγελιών μου για τα έργα και τις ημέρες του τελευταίου καιρού. Χωρίς να τηρεί καν τα προσχήματα, χωρίς ένα “φύλλο συκής” της περίφημης δημοσιογραφικής δεοντολογίας, πιστό στη νταβατζίδικη αρχή «δικό μου είναι το φύλλο ό,τι θέλω γράφω», η πάλαι ποτέ έγκυρη εφημερίδα της κεντροαριστεράς, διεκδικεί επιδόσεις που θα ζήλευαν και οι πιο “κίτρινες” φυλλάδες του περιθωρίου. (...)
Εγώ δεν είμαι ο Ψυχάρης. Είμαι ο Νικολόπουλος. Ένας απλός εκπρόσωπος του λαού στη Βουλή των Ελλήνων, που δηλώνει πως θα συνεχίσει με κάθε τίμημα και κόστος τις προσπάθειες να μπει τέλος στην "νταβατζηδοκρατίας". Δεν θα με κάμψει το bulling συκοφαντικών δημοσιευμάτων. Πέρασα και χειρότερα. Και κάποιοι, όπως ο κ. Μπόμπολας, έχουν ήδη καταδικαστεί για εις βάρος μου, παρόμοιες αήθεις επιθέσεις και συκοφαντίες.
Κήνσορας και τιμητής για μένα είναι μόνον ο λαός. Αλλά αυτό είναι κάτι που μάλλον ο κ. Ψυχάρης αδυνατεί να καταλάβει. Τον κατανοώ… Αλλά καθώς έχω υποχρέωση αλήθειας και τιμής απέναντι στους χιλιάδες πολίτες, που με εμπιστεύονται και απέναντι στην οικογένειά μου, είμαι υποχρεωμένος να καταφύγω στη Δικαιοσύνη. Και αυτή να απαντήσει, οριστικά και αμετάκλητα για όσα γράφονται εις βάρος μου.
Ραντεβού στην Ευελπίδων, λοιπόν. Διότι «εξέστιν Ψυχάρη ασχημονεί»…
Στο δημοσίευμα για τον Νίκο Νικολόπουλο, που υπογράφει η Δήμητρα Κρουστάλλη, στο Βήμα της Κυριακής αναφέρεται χαρακτηριστικά:
(...) Η ρευστή προσωπικότητα του ανεξάρτητου βουλευτή, ο οποίος εξελέγη με τους Ανεξάρτητους Ελληνες και πριν με τη ΝΔ, αχρηστεύει τις ταμπέλες. Είναι ο άνθρωπος με το απατηλό προσωπείο. Ενας γραφικός που γίνεται επικίνδυνος επειδή είναι αδίστακτος· ένας βουλευτής της διπλανής πόρτας που γίνεται μοχθηρός και εκδικητικός απέναντι σε οποιονδήποτε τον ενοχλεί· ένας ιεροεξεταστής που πολεμά τη διαπλοκή όντας ομοτράπεζός της (...)Η Εξεταστική Επιτροπή για τα δάνεια των κομμάτων και των ΜΜΕ του έδωσε το βήμα που ονειρευόταν. Kατακεραυνώνει με λαρυγγισμούς, με ύβρεις και φύρδην μίγδην καταγγελίες από δημοσιεύματα, δικαστικές αποφάσεις, οι περισσότερες άσχετες με το θέμα των δανείων, και συνωμοσιολογίες, τους ιδιοκτήτες καναλιών και εφημερίδων. Οι εξηγήσεις ή οι διαψεύσεις τους δεν έχουν καμία σημασία, διότι στη συνέχεια ο Νικολόπουλος φτιάχνει ένα συμπίλημα μόνο των δικών του καταγγελιών και το καταθέτει ως μηνυτήρια αναφορά στον εισαγγελέα. Μέχρι στιγμής έχει καταθέσει μηνύσεις κατά του Γιάννη Αλαφούζου, του Δημήτρη Κοντομηνά και του Πάνου Ψυχάρη. Και οι τρεις διέπραξαν το ίδιο... «έγκλημα»: τον ειρωνεύτηκαν, τον αντιμετώπισαν με προκατάληψη. Κυρίως όμως εψεύσθησαν ενώπιον αυτού του διαπρύσιου υπερασπιστή της αλήθειας που ομνύει ακκιζόμενος στη «λατρεμένη θεία» του, «τη Θεία Δίκη». Οταν όμως συναντά τα πρόσωπα που δημοσίως υβρίζει σε κοινωνικές εκδηλώσεις, τρέχει να τους σφίξει το χέρι και να τους γεμίσει κολακείες.(...)