► Αν η χώρα καταστρέφεται μέρα με τη μέρα (ενώ μεσουρανούσε μέχρι τον Γενάρη του 2015), όπως ισχυρίζονται η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ…
► Αν το κόστος παραμονής αυτής της κυβέρνησης είναι τεράστιο και συνεχώς μεγαλώνει υπονομεύοντας το μέλλον των επόμενων γενιών…
► Αν η δημοκρατία απειλείται από τους φανατικούς νεοσταλινικούς που έχουν βαλθεί να ξεθεμελιώσουν όλες τις κατακτήσεις των τελευταίων δεκαετιών και να εγκαταστήσουν μοντέλο Βόρειας Κορέας…
► Αν ο κοινοβουλευτισμός έχει τελειώσει (το είπε βουλευτίνα της Νέας Δημοκρατίας) και σε λίγο μπορεί να τεθούν εκτός νόμου κόμματα και συνδικάτα…
► Αν η κυβέρνηση επιτίθεται με μανία στη Δικαιοσύνη και προσπαθεί με.. παρακρατικές μεθόδους να την ελέγξει, κυνηγώντας ανελέητα όσους αδέκαστους δικαστές έχουν απομείνει και αντιστέκονται…
► Αν ο ολοκληρωτισμός έχει σαρώσει και την περιοχή των μίντια, εξοντώνοντας κάθε εστία ανιδιοτελούς κριτικής και υγιούς επιχειρηματικότητας…
► Αν το Δημόσιο έχει αλωθεί από τους άπλυτους ερυθροφρουρούς και σεβαστοί επιχειρηματίες, με μεγάλη συμβολή στην ανάπτυξη της χώρας και στην πλουραλιστική ενημέρωση των πολιτών, διώκονται απηνώς από τους εγχώριους οπαδούς του Τσάβες…
► Αν στελέχη αυτής της κυβέρνησης ερωτοτροπούν ξεδιάντροπα με τους αντιεξουσιαστές, σιγοντάρουν παραβατικές συμπεριφορές, ευνοούν την ανομία, ανέχονται το «κράτος των Εξαρχείων», αμαυρώνουν με ξετσίπωτο τρόπο τα ιερά και τα όσια της φυλής (πατρίς, θρησκεία, οικογένεια) και διαλύουν την Παιδεία…
► Αν αυτός που υποδύεται τον πρωθυπουργό αποδεικνύεται αδίστακτος λαϊκιστής, κυνικός δημαγωγός, επικίνδυνος τυχοδιώκτης και δεν εννοεί να φύγει μόνος του μια ώρα νωρίτερα πριν καταρρεύσουν τα πάντα…
► Αν η θέση της χώρας στην ευρωπαϊκή οικογένεια τίθεται εν αμφιβόλω λόγω της προφανούς αδυναμίας της κυβέρνησης να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της και της συστηματικής προσπάθειάς της να αμφισβητήσει την κανονικότητα που επικρατεί στην ευρωζώνη…
…Αν λοιπόν συμβαίνουν όλα αυτά -τα καταγγέλλουν στεντορείως κόμματα και μέσα ενημέρωσης- τότε υπάρχει μείζον ζήτημα δημοκρατίας και κάπως πρέπει να αντιδράσουν οι εθνικώς σκεπτόμενοι για να σωθεί η πατρίδα από τους ολετήρες.Ποιες είναι οι λύσεις που έχουν στη διάθεσή τους:
► Να κηρύξουν ανένδοτο: Κομματάκι δύσκολο, αν κρίνουμε από την αποτυχημένη εκστρατεία των «Παραιτηθείτε».
Με διαδηλώσεις «τρεις κι ο κούκος», «στη χάση και στη φέξη» δεν παράγεται Συμβάν (όπως το περιγράφει ο Μπαντιού).
Αλλωστε, το «πεζοδρόμιο» πάντα προκαλούσε αποστροφή στους φιλήσυχους αστούς και στα κόμματά τους.
Δεν είμαστε και Λατινική Αμερική για να οργανωθούν διαδηλώσεις κατσαρόλας από το υπηρετικό προσωπικό των «πεινασμένων» πλουσίων.
►Να σχεδιάσουν και να κάνουν πραξικόπημα: Ε, καλά, δεν βρισκόμαστε στο 1967 και η Ευρώπη δεν στηρίζει τέτοιου είδους πρωτοβουλίες, ακόμη κι αν έχει να κάνει με ατίθασες κυβερνήσεις.
Επιπλέον ο στρατός είναι δημόσιος τομέας και οι νεοφιλελεύθεροι δεν γουστάρουν τίποτε δημόσιο.
Αν ήταν στο χέρι τους θα τον είχαν ιδιωτικοποιήσει κι αυτόν.
► Να καταθέσουν πρόταση μομφής: Ατελέσφορο.
Θα συσπειρωθεί ο εχθρός, θα κερδίσει την ψηφοφορία και στη συνέχεια θα πανηγυρίζει. Κι αυτό δεν αντέχεται.
► Να παραιτηθούν ομαδικά οι βουλευτές της αντιπολίτευσης και οι αναπληρωματικοί τους.
Θα πάμε όντως σε εκλογές, αλλά δημιουργείται προηγούμενο κι αυτό ενδεχομένως να το βρουν μπροστά τους οι εμπνευστές.
Ασε που μπορεί το αποτέλεσμα της κάλπης να μην είναι αυτό που επιθυμούν.
Ποτέ δεν ξέρεις πώς θα αντιδράσουν οι «Κωλοέλληνες». Το είδαμε τον Σεπτέμβρη του 2015.
Αντί να τους «μαυρίσουν» στις κάλπες, τους έδωσαν και δεύτερη ευκαιρία, ρίχνοντας στην απελπισία τα σωστά κόμματα και τους σωτήρες.
► Να διασπάσουν τις Κοινοβουλευτικές Ομάδες του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝ.ΕΛΛ. και να προκαλέσουν πτώση της κυβέρνησης με αποστασία.
Το κολάι το έχουν πάρει με τη βελούδινη ανατροπή της κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου.
Τα κατάφεραν με τη συνδρομή ορισμένων Ευρωπαίων αξιωματούχων, όμως σήμερα δεν φαίνεται να υπάρχουν πιθανότητες για να πετύχουν κάτι ανάλογο.
Επίσης, δεν βλέπω και πολλούς πρόθυμους Παπαδήμους, ενώ στην Ευρώπη έχουν πολλά και σοβαρά προβλήματα και μάλλον δεν είναι πρώτης προτεραιότητας γι’ αυτούς θέμα η δύστροπη βαλκανική χώρα που δεν εννοεί να βάλει μυαλό.
Κάτι άλλο δεν μπορώ να σκεφτώ.
► Υπάρχει βεβαίως και το ορθολογικό σενάριο: Να περιμένουν να κλείσει ο κοινοβουλευτικός κύκλος, να γίνουν εκλογές στον χρόνο που ορίζει το Σύνταγμα, να τις κερδίσουν και να αναλάβουν τη διακυβέρνηση της χώρας.
Δεν βολεύει όμως για διάφορους λόγους. Κινδυνεύουν να καούν στο ζέσταμα, η στρατηγική της έντασης που έχουν υιοθετήσει δεν είναι δυνατόν να αντέξει ακόμη τρία χρόνια ούτε φυσικά και οι διαπλεκόμενοι φίλοι που στενάζουν από τα δάνεια και τα χρέη και πιέζουν αφόρητα για κλιμάκωση του πολέμου μπας και ανοίξουν ξανά οι κρουνοί της χρηματοδότησης, χώρια που η επιλογή της αναμονής ακυρώνει τη θεωρία περί επικίνδυνης κυβέρνησης.
*Εφημερίδα των Συντακτών