Γράφει ο Χρήστος Ξανθάκης (newpost)
Στην Ελλάδα του Αυγούστου δεν ξύνουμε πατσές και δεν γανώνουμε χαλκώματα. Όχι κυρίες και κύριοι και αγαπητές δεσποινίδες! Εδώ αναπτύσσεται προβληματισμός, εδώ ανάβει ο διάλογος, εδώ γίνεται αγωνιώδης προσπάθεια για να μπουν τα πράγματα στη θέση τους. Για να πάει η χώρα μπροστά, για να προχωρήσει η πατρίδα, για να πρασινίσει κάποτε αυτός ο μαύρος τόπος που θα έλεγε κι ο συγχωρεμένος ο Γκάτσος. Και ποιο άραγε ζήτημα θα μπορούσε να προσφερθεί περισσότερο από εκείνο της αριστείας;
Με προεξάρχουσες τις επιδόσεις της Στεφανίδη η οποία δεν κατέκτησε απλώς το χρυσό στους Ολυμπιακούς Αγώνες αλλά σπούδασε κιόλας (Νευροβιολογία αν δεν κάνω λάθος) στο Στάνφορντ, άρα είναι πραγματικά άριστη, δεν είναι ένα απλό χάπατο με μούσκουλα και αξιοσημείωτη.. ισορροπία, έχει και μυαλό φουλ στο κεφάλι της μέσα, δύο σε ένα, εμ σαμπού εμ κοντισιονέρ, εμπρός να την υμνήσουμε όλοι, αλλά να μην την υμνήσουμε μόνο, να την περιφέρουμε και σε βάθρο χρυσό, για να δει αυτό το ούφο ο Μπαλτάς ότι η αριστεία δεν είναι χωριό στα Γρεβενά, είναι μια κατάσταση υπαρκτή και τέλος πάντων όσο περισσότερους αρίστους παράγουμε τόσο πιο γρήγορα θα βγούμε απ’ τα Μνημόνια.
Κάπως έτσι, άλλος με λιγότερη κι άλλος με περισσότερη σάλτσα. Μια συζήτηση καλοκαιρινή αναμφιβόλως, με επιχειρήματα ολίγον τι πειραγμένα από τη ζέστη. Αν νομίζετε όμως ότι τα παραλένε οι απλοί άνθρωποι που γράφουν τον καημό τους στα social media, που να δείτε και τι συμβαίνει με τους πολιτικούς αρχηγούς. Και δεν ομιλώ εδώ για τον Κυριάκο Μητσοτάκη που τα φοράει πλάκα τα γαλόνια του Χάρβαρντ και το κοιτάει το Στάνφορντ αφ’ υψηλού, μιλάω για τον άρχοντα του λυρισμού, τον βασιλέα της ποίησης, τον λόρδο της κομπορρημοσύνης Στ. Θεοδωράκη. Ορίστε, με δικά του λόγια:
«Να παραχωρήσουμε στους Ολυμπιονίκες το βήμα της Βουλής μια μέρα τώρα τον Σεπτέμβρη να μας μιλήσουν όλοι τους διαδοχικά για την προσπάθειά τους. Όχι συναισθηματικούς δεκάρικους και πατριωτικές κορώνες αλλά αλήθειες που θα είναι απαραίτητες στην κοινωνία. Τι είναι αυτό που τους κινητοποίησε; Πως έκαναν την σπίθα φλόγα; Τι χρειάζεται για να πρωταγωνιστείς σε παγκόσμιο επίπεδο; Πώς πέφτουν και ξανασηκώνονται; Και να ακούσουν και οι κυβερνώντες τα προβλήματα που αντιμετώπισαν, τις λύσεις που προτείνουν, τις ιδέες που έχουν για να φέρουν κι άλλα παιδιά στον αθλητισμό. Τώρα που το γράφω συνειδητοποιώ ότι είναι η σωστή στιγμή. Να τους ακούσουμε! Θα το προτείνουμε λοιπόν και επισήμως στον πρόεδρο της Βουλής. Τόσα και τόσα έχουμε ακούσει από το βήμα της Βουλής, να ακούσουμε κι αυτούς που αυτό το καλοκαίρι μας έκαναν υπερήφανους. Θα είναι χρήσιμο για όλους μας. Ξανά μπράβο παιδιά!»Τι να τραγουδήσει ο Κοέλιο μπροστά στον Θεοδωράκη; Τι να ψελλίσει ο Μπουσκάλια, τι να μουρμουρίσει ο Γιάλομ; Εδώ έχουμε να κάνουμε με τον άνθρωπο που κατέχει την απάντηση για όλα τα προβλήματα της χώρας: Δώσε μια μέρα τη Βουλή στους Ολυμπιονίκες για να μας μεταλαμπαδεύσουν το know how της αριστείας! Να βγάλουν το εγχειρίδιο οδηγιών (manual στη γλώσσα του Στάνφορντ) και να μας εξηγήσουν πως γίνεται «να πρωταγωνιστήσουμε σε παγκόσμιο επίπεδο».
Ποιος Σόιμπλε που μας έχει βάλει στη γωνία και μας κοπανάει, ποιος Ερντογάν που μεταχειρίζεται τους πρόσφυγες σαν πιόνια στο σκάκι, ποια Λαγκάρντ που απαιτεί νομοσχέδιο για ομαδικές απολύσεις εδώ και τώρα; Όλοι αυτοί θα τρεμοσβήσουν σαν τα κεριά μπροστά στις «απαραίτητες αλήθειες για την κοινωνία». Γιατί έτσι και ακούσουμε τους Ολυμπιονίκες, δεν θα καθόμαστε πια στ’ αυγουλάκια μας αγκαλιά με το φρέντο. Θα κινητοποιηθούμε, θα γίνει φλόγα η σπίθα, θα ξανασηκωθούμε όταν πέσουμε. Και μια νέα Ελλάδα θα ανατείλει, η Ελλάδα της χαράς, της προκοπής και της προόδου. Κρίμα μόνο που δεν ζει η Αλίκη Βουγιουκλάκη να το κάνει μιούζικαλ, να κονομήσει χρήμα με ουρά…
