Το '87 άρχισα να γράφω στην «Πρώτη» μία επιφυλλίδα και το κύριο άρθρο, συν μία εβδομαδιαία σελίδα βιβλίου. Όταν έκλεισε, το '90, πήγα στην «Καθημερινή», κι εκεί με σελίδα βιβλίου, σποραδικά το κύριο άρθρο και, στην πορεία, ένα κείμενο ημερησίως. Δύσκολα θα έβρισκα αλλού την ελευθερία που έχω εκεί.
Δυστυχώς, στα ΜΜΕ η ελευθερογραφία δεν είναι αυτονόητη αλλά απλώς μπαχαρικό που χρησιμοποιείται με φειδώ. Δίχως όμως αυτήν κατρακυλούν σε έναν τάφο που τον άνοιξαν τα ίδια. Δες πόσο απαξιώνεται ένα μέσον όταν η στρατευμένη μεροληψία του μεταφράζεται σε προσβολή προσωπικότητας στο μυαλό του «καταναλωτή». Το είδαμε αυτό στη ραγδαία μείωση.. της αξιοπιστίας του δελτίου του Mega αλλά και στο στραπάτσο του ANT1 μετά τη βάναυσα αντιδεοντολογική παρέμβασή του την προηγουμένη των εκλογών.
Έχει πολλές αρρώστιες η δημοσιογραφία μας, από τον νεποτισμό μέχρι τις εξαρτήσεις της.
Παντελής Μπουκάλας
(από συνέντευξή του στη lifo)