Γράφει ο Χρήστος Ξανθάκης (newpost)
Μ’ αρέσει να γκρινιάζω. Είναι το αγαπημένο μου σπορ, ασκούμαι σ’ αυτό πρωί, μεσημέρι, και βράδυ. Καμιά φορά και στον ύπνο μου, μού το έχει πει εκείνη που κοιμάται πλάι μου. Τέτοιος, λοιπόν, γκρινιαρόγατος που είμαι δεν βρίσκω τίποτε παράλογο σε μια εκδήλωση γκρίνιας. Την τιμώ, την υποστηρίζω και την υπολήπτομαι. Αρκεί βεβαίως να διαθέτει και η ίδια η εκδήλωση μια στοιχειώδη ειλικρίνεια και να παραδέχεται (στον εαυτό της πρώτα απ’ όλα…) ότι σε γκρίνια αφορά και όχι σε σωτηρία της πατρίδος και σε εθνική ανάταση. Και να μην μπλέκεται με σχετικώς λαμπρές σελίδες του πρόσφατου παρελθόντος, προσπαθώντας να σταθεί κοντά στη δόξα μια στιγμή. Τελεία.
Το σπάω σε πενηνταράκια, για να αποφεύγουμε τις παρεξηγήσεις. Για τη σημερινή συγκέντρωση των Παραιτηθείτε μιλάω, που θα πραγματοποιηθεί (συγγνώμη, θα λάβει χώρα) στην..
πλατεία Συντάγματος. Μια εκδήλωση διαμαρτυρίας, αν δεν κάνω λάθος, για την πολιτική της κυβέρνησης, όπου καλούνται να συμμετάσχουν «απλοί πολίτες, άνευ κομμάτων και κομματικών δεσμεύσεων, δίχως χρώματα και ιδεολογίες» κ.λπ. κ.λπ. Κάτι τέτοια τουλάχιστον σημείωναν στην αρχή οι διοργανωτές, διότι στη διαδρομή εμφανίστηκαν κι άλλα φασούλια που θα έλεγε κι η γιαγιά μου. Αλλά αυτό θα το δούμε στη συνέχεια. Προηγούνται δυο λόγια για την αγωνία των Παραιτηθείτε να ταυτισθούν με τους Αγανακτισμένους.
- διαβάστε τη συνέχεια στο newpost (EΔΩ)
