Ο Μοχάμεντ Άλι δεν ήταν απλώς ένας πρωταθλητής, δεν ήταν ο απλώς ο
θρύλος ενός αθλήματος, που επέλεξε να περιχαρακωθεί στον "΄χώρο" του.
Ήταν ένα μυαλό ανήσυχο, ένας άνθρωπος έτοιμος να συγκρουστεί όταν η
αδικία ένοιωθε να τον πνίγει, ήταν απ’ αυτούς που αψήφησαν τον φόβο.
Σήμερα, λόγω του θανάτου του θα γραφτούν χιλιάδες βιογραφίες.Εμείς ας θυμηθούμε κάποια από τα λόγια του που συνήθως ήταν τόσο δυνατά όσο και οι γροθιές του. Ας σκεφτούμε μόνο πόση τόλμη ήθελε για να ειπωθούν κάποια από τα παρακάτω στις ΗΠΑ της δεκαετίας του '60:
“Δεν έχω τίποτα να χωρίσω με τους Βιετκόνγκ. Αυτοί άλλωστε ποτέ δεν με αποκάλεσαν «αράπη»
«Το αδύνατο είναι μία πιθανότητα. Το αδύνατο είναι πρόσκαιρο. Τίποτα δεν είναι αδύνατο» «Αυτός που δεν είναι αρκετά θαρραλέος και δεν παίρνει ρίσκα, δεν θα εκπληρώσει τίποτα στη ζωή του»
«Τα έθνη πολέμησαν για να αλλάξουν τους χάρτες,..
αλλά τους χάρτες τους άλλαξαν οι πόλεμοι της φτώχειας»
«Το να είναι σε θέση να αφήσεις μακριά τα πλούτη είναι κανόνας αν θες να τα αποκτήσεις. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος να γίνεις πλούσιος»
«Είμαι βασιλιάς. Πετάω σαν πεταλούδα και "τσιμπάω" σαν μέλισσα»
«Αν τα όνειρα σου δεν σε τρομάζουν, δεν είναι αρκετά μεγάλα» «Η έλλειψη πίστης κάνει τους ανθρώπους να φοβούνται να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις. Γιαυτό πίστευε στον εαυτό σου»
«Μην μετράς τις μέρες, κάνε τις μέρες να μετρούν»
Δ. Σούλτας (viewtag.gr)