Τι πραγματικά έγινε στην προχθεσινή σύνοδο του Eurogroup;
Γεφυρώθηκαν οι αντιθέσεις ανάμεσα στους δανειστές και κυρίως η διαφωνία ανάμεσα στο ΔΝΤ και τη Γερμανία για το ζήτημα της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους; Η απόφαση που λήφθηκε σηματοδοτεί την έναρξη της αντίστροφης μέτρησης για την έξοδο της Ελλάδας από την κρίση;
Και στα δύο ερωτήματα η απάντηση είναι αρνητική. Υπάρχει μια κοινή παραδοχή ότι το χρέος της Ελλάδας είναι μη βιώσιμο και κάτι πρέπει να γίνει γι’ αυτό. Παράλληλα θα αποδεσμευτούν τα χρήματα της δόσης για τη χώρα μας, εφόσον αυτή λάβει ορισμένα, επιπλέον, μέτρα.
Η κάθε πλευρά βέβαια θέλει να βλέπει τις εξελίξεις από τη σκοπιά της. Εάν, όμως, θέλουμε.. να λέμε την αλήθεια, οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι η συμφωνία που επιτεύχθηκε με τους δανειστές δεν αλλάζει συγκεκριμένα τη μακροπρόθεσμη εικόνα της χώρας, όπως αυτή έχει διαμορφωθεί τα τελευταία επτά χρόνια.
Υπάρχουν ορισμένες παραδοχές ότι αυτό μπορεί να συμβεί. Αλλά μέχρι εκεί.
Χωρίς αμφιβολία, η χώρα πήρε το οξυγόνο που χρειαζόταν ώστε να κρατιέται σε στοιχειώδη λειτουργία τους επόμενους μήνες. Μέσα στον Ιούνιο θα εκταμιευτούν 7,5 δισ. ευρώ, εφόσον ληφθούν νομοθετικές και άλλες πρωτοβουλίες που θα ικανοποιούν τους δανειστές, κυρίως στα ζητήματα των αποκρατικοποιήσεων (Ελληνικό, Εγνατία), αλλά και της πώλησης των «κόκκινων» δανείων που έχουν εγγύηση του ελληνικού Δημοσίου (δάνεια ΔΕΚΟ).
Επίσης, από τον Σεπτέμβριο θα είναι διαθέσιμα άλλα 2,8 δισ. ευρώ, που κι αυτά θα εκταμιεύονται με προϋποθέσεις, με κυριότερη την αποπληρωμή των ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου προς ιδιώτες. Και μετά, τι;
Μετά το καλοκαίρι θα μπούμε και πάλι σε έναν νέο κύκλο διαπραγματεύσεων με τους δανειστές, όπου πάλι το ζήτημα της διευθέτησης του ελληνικού χρέους θα είναι το κυρίαρχο, καθώς χωρίς λύση σε αυτό τον φλέγον θέμα δεν μπορεί να υπάρξει προοπτική εξόδου της Ελλάδας από την κρίση.
Με δεδομένο ότι η Γερμανία και το ΔΝΤ εμμένουν στις θέσεις τους, δεν γνωρίζουμε πώς ακριβώς θα εξελιχθούν τα πράγματα. Οπως δεν γνωρίζουμε τι θα μας ζητήσουν για την όποια λύση προκρίνουν. Λίγα, πάντως, δεν μας ζήτησαν ποτέ.
ΕΦ.ΣΥΝ.
Γεφυρώθηκαν οι αντιθέσεις ανάμεσα στους δανειστές και κυρίως η διαφωνία ανάμεσα στο ΔΝΤ και τη Γερμανία για το ζήτημα της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους; Η απόφαση που λήφθηκε σηματοδοτεί την έναρξη της αντίστροφης μέτρησης για την έξοδο της Ελλάδας από την κρίση;
Και στα δύο ερωτήματα η απάντηση είναι αρνητική. Υπάρχει μια κοινή παραδοχή ότι το χρέος της Ελλάδας είναι μη βιώσιμο και κάτι πρέπει να γίνει γι’ αυτό. Παράλληλα θα αποδεσμευτούν τα χρήματα της δόσης για τη χώρα μας, εφόσον αυτή λάβει ορισμένα, επιπλέον, μέτρα.
Η κάθε πλευρά βέβαια θέλει να βλέπει τις εξελίξεις από τη σκοπιά της. Εάν, όμως, θέλουμε.. να λέμε την αλήθεια, οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι η συμφωνία που επιτεύχθηκε με τους δανειστές δεν αλλάζει συγκεκριμένα τη μακροπρόθεσμη εικόνα της χώρας, όπως αυτή έχει διαμορφωθεί τα τελευταία επτά χρόνια.
Υπάρχουν ορισμένες παραδοχές ότι αυτό μπορεί να συμβεί. Αλλά μέχρι εκεί.
Χωρίς αμφιβολία, η χώρα πήρε το οξυγόνο που χρειαζόταν ώστε να κρατιέται σε στοιχειώδη λειτουργία τους επόμενους μήνες. Μέσα στον Ιούνιο θα εκταμιευτούν 7,5 δισ. ευρώ, εφόσον ληφθούν νομοθετικές και άλλες πρωτοβουλίες που θα ικανοποιούν τους δανειστές, κυρίως στα ζητήματα των αποκρατικοποιήσεων (Ελληνικό, Εγνατία), αλλά και της πώλησης των «κόκκινων» δανείων που έχουν εγγύηση του ελληνικού Δημοσίου (δάνεια ΔΕΚΟ).
Επίσης, από τον Σεπτέμβριο θα είναι διαθέσιμα άλλα 2,8 δισ. ευρώ, που κι αυτά θα εκταμιεύονται με προϋποθέσεις, με κυριότερη την αποπληρωμή των ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου προς ιδιώτες. Και μετά, τι;
Μετά το καλοκαίρι θα μπούμε και πάλι σε έναν νέο κύκλο διαπραγματεύσεων με τους δανειστές, όπου πάλι το ζήτημα της διευθέτησης του ελληνικού χρέους θα είναι το κυρίαρχο, καθώς χωρίς λύση σε αυτό τον φλέγον θέμα δεν μπορεί να υπάρξει προοπτική εξόδου της Ελλάδας από την κρίση.
Με δεδομένο ότι η Γερμανία και το ΔΝΤ εμμένουν στις θέσεις τους, δεν γνωρίζουμε πώς ακριβώς θα εξελιχθούν τα πράγματα. Οπως δεν γνωρίζουμε τι θα μας ζητήσουν για την όποια λύση προκρίνουν. Λίγα, πάντως, δεν μας ζήτησαν ποτέ.
ΕΦ.ΣΥΝ.