Με ποια δύναμη όμως θα τα επιβάλλουμε όλα αυτά, εφόσον αποφεύγουμε... ηρωικά το διάλογο για ενδεχόμενες νέες λύσεις; Πως θα κρύψουμε ότι κάτι δεν πάει καλά όταν εκατοντάδες ενημερωτικές ιστοσελίδες δούλευαν ακατάπαυστα τις δυο μέρες της απεργίας;
Τι θα απαντήσουμε όταν επιπλέον το Σάββατο κυκλοφόρησαν στα περίπτερα με μαγικό τρόπο και πολλά έντυπα (πάλι ιδιοκτητών της παλιάς και της νέας διαπλοκής);
Έχουμε κάποιο δικό μας Plan B; Μήπως να βρίσκαμε τρόπους δίκαιων μεταβατικών λύσεων.. (εντός 3ετίας η αύξηση των εργατικών και των εργοδοτικών εισφορών, λ.χ.) με την ανασυγκρότηση οπωσδήποτε των αποτελεσματικών δομών, υποδομών και λειτουργιών που ήδη υφίστανται;
Στις μεταξύ μας κουβέντες όμως συνήθως τσακωνόμαστε, για τη «γραμμή». Και λύση δεν βρίσκουμε. Μοιραία μιλάμε εξ αποστάσεως κυρίως για το τι θα έπρεπε να γίνει για την προετοιμασία των απεργιών και την περιφρούρησή τους, σαν να πρόκειται για στρατιωτικό θέμα.
Συζητάμε έντονα και για το τι θα έπρεπε να κάνουν τα πειθαρχικά στους απεργοσπάστες. Και σχεδόν πάντοτε θα ακουστεί κι η γνωστή ερμηνεία των απεργοσπαστικών εκτεταμένων επεισοδίων:
«Ε, αφού δεν τους γράφει μέλη η ΕΣΗΕΑ και δεν επιτρέπεται να ενταχθούν στα ειδικά Ταμεία του Τύπου (ΕΤΑΠ-ΜΜΕ και ΕΔΟΕΑΠ) γιατί να απεργήσουν οι νεότεροι εργαζόμενοι στο ενημερωτικό Ίντερνετ;»
Αναρωτιόμαστε αθώα, ξεχνώντας βεβαίως ότι και πολλές εκατοντάδες προβεβλημένα μέλη της ΕΣΗΕΑ κατέχουν, διευθύνουν ή δουλεύουν χρόνια σε ιστοσελίδες. Κι ύστερα, λέμε... «Ε, αφού οι Λιθογράφοι και οι εργαζόμενοι στη διανομή του τύπου δεν απεργούσαν, καθώς προετοιμάζονται για τη μεγάλη προσεχή 48ωρη γενική απεργία του ΠΑΜΕ και της ΓΣΕΕ, τότε «λογικά» τυπώθηκαν και κυκλοφόρησαν σήμερα πρωί πρωί του κόσμου οι εφημερίδες».
Εύχομαι αύριο, να μην πούμε: «Ε, αφού και οι τεχνικοί ραδιοφωνίας και τηλεόρασης ούτως ή άλλως είναι στο ΙΚΑ και ποτέ δεν ασφαλίστηκαν στα ειδικά Ταμεία του Τύπου, γιατί να απεργούν για το Αγγελιόσημο και να συντάσσονται κατά της ενοποίησης;»
Δημήτρης Τρίμης (ΕφΣυν)
