Είναι αργά για δάκρυα, κυρία ΕΣΗΕΑ…

Οι δημοσιογράφοι σκαρφάλωσαν στα κάγκελα για το ασφαλιστικό τους που ισοπεδώνεται. Αργά! Η ΠΟΕΣΥ κήρυξε απεργία διαρκείας (που την ανέστειλε χθες) αλλά με… διακοπές για να χωρέσουν στα περίπτερα τα κυριακάτικα φύλλα – τα μόνα με κυκλοφορίες άξιες για να μετρηθούν. Αργά! Η ΕΣΗΕΑ φωνάζει για τον ΕΔΟΕΑΠ (που προσπαθούν να το σώσουν με… εναλλακτικό αγγελιόσημο). Το άλλοτε πανίσχυρο ταμείο που το αποψίλωσαν τα PSI και τα
άλλα τεχνάσματα – αλλά όχι μόνο αυτά και όχι μόνο με ευθύνες των απ’ έξω – βάλλεται και γίνεται αγωνιώδης προσπάθεια να διασωθεί. Αργά!
Η επιχείρηση για την άλωση είχε αρχίσει από παλιά και αυτές τις μέρες πέφτει η Πόλη του Τύπου, το ΕΤΑΠ ΜΜΕ. Η χθεσινή λύση δεν είναι λύση, αλλά μπάλωμα – ένας κουβάς νερό στη φωτιά. Μια.. φωτιά που ερχόταν από τον Δεκέμβριο του 2012, όταν πολλοί κλάδοι τού Τύπου εξωπετάχθηκαν από το ασφαλιστικό τους Ταμείο (το ΤΑΙΣΥΤ, του ΕΤΑΠ ΜΜΕΑ) και οδηγήθηκαν εκόντες άκοντες στον ΕΟΠΥΥ. Τότε η ΕΣΗΕΑ σφύριζε αδιάφορα και εκόπτετο μόνο για το δικό της κεραμίδι, τον ΕΔΟΕΑΠ, που φαινόταν εκείνον τον καιρό καλά μονωμένο για να αντέξει τις βροχές. Δεν κούνησε καν το μικρό της δαχτυλάκι για να βοηθήσει συναδέλφους που έχαναν ασφαλιστικά δικαιώματα και παροχές, κάπως καλύτερες από εκείνες του ΕΟΠΥΥ και πολύ κατώτερες από αυτές του ΕΔΟΕΑΠ.
- διαβάστε ΕΔΩ (harddog) τη συνέχεια του άρθρου που υπογράφει ο Διον. Βραϊμάκης (δημοσιεύεται στη Live Sport της Μ. Τετάρτης)