Οι Μένουμε Ευρώπη ωρύονται για τις ποινές που επέβαλλε η ΕΣΗΕΑ σε κάποιους μεγαλοδημοσιογράφους για τα όργια που έκαναν τις μέρες του δημοψηφίσματος. Καταγγέλλουν λογοκρισία και απόπειρα φίμωσης παρά το ότι εκείνοι που υπέστησαν τις κυρώσεις συνεχίζουν να βγαίνουν καθημερινά στα μεγαλύτερα μέσα της χώρας και να υποστηρίζουν τις ίδιες απόψεις. Και πως θα μπορούσε να είναι διαφορετικά; Οι ποινές είναι συμβολικές, δεν εμποδίζουν κάποιον ν' ασκεί δημοσιογραφία, ενώ η συμμετοχή στην ΕΣΗΕΑ - ένα επαγγελματικό συνδικάτο - είναι εθελοντική. Το ΕΣΡ, που είναι το κρατικό όργανο που επιβλέπει το δημόσιο αγαθό των συχνοτήτων και μπορεί να επιβάλλει πραγματικές ποινές, δεν το έκανε παρά την κατάφωρη παραβίαση από τα κανάλια των κανόνων και της νομοθεσίας, όσον αφορά το δημοψήφισμα..
Κάπως έτσι, όλα τα μεγάλα ΜΜΕ παραμένουν υπό τον έλεγχο της ίδιας διαπλεκόμενης ολιγαρχίας. Σ' αυτά διαφεντεύουν όλοι εκείνοι οι δημοσιογράφοι που τώρα φωνάζουν για φίμωση, και προπαγανδίζουν τις ίδιες απόψεις που στοχοποιούν κάθε κοινωνική ομάδα που δεν πειθαρχεί στις επιταγές των εργοδοτών τους. Την ίδια στιγμή τα, κυριολεκτικά και συμβολικά, χρεοκοπημένα αυτά μέσα επιβιώνουν από τα θαλασσοδάνεια που απλόχερα συνεχίζουν να τους προσφέρουν οι ανακεφαλαιωμένες από το δημόσιο τράπεζες, και από την κρατική διαφήμιση. Κατά τα άλλα στενάζουν υπό τον έλεγχο και τη λογοκρισία της "κομμουνιστικής" κυβέρνησης. Και ας έχει υιοθετήσει αυτή η κυβέρνηση σχεδόν όλες τις θέσεις που υπερασπίζονται. Φωνάζει ο κλέφτης για να φοβηθεί ο νοικοκύρης.
Το πρόβλημα τους όμως δεν είναι η κυβέρνηση - αυτή έχει πάψει ν' αποτελεί κίνδυνο εδώ και πολύ καιρό. Το πρόβλημα τους είναι ότι ενώ βλέπουν πόσο μισητοί είναι από την πλειοψηφία του κόσμου προσπαθούν μανιωδώς να το αποκηρύξουν, αποδίδοντας το στην παραπλάνηση, τον λαϊκισμό, την υποτιθέμενη ιδεολογική ηγεμονία της Αριστεράς. Διαφορετικά θα ήταν αναγκασμένοι να παραδεχτούν το προφανές, Ο κόσμος τους σιχαίνεται εξαιτίας των ακραίων ταξικών πολιτικών που φανατικά υπερασπίζονται και για τον εναγκαλισμό τους με την κλεπτοκρατική και διεφθαρμένη ελίτ. Η αντίδραση τους είναι προληπτική, αποσκοπεί στο να απονομιμοποιήσει και ν' ακυρώσει την όποια κριτική εναντίον τους εμφανίζοντας τη ως παράλογη, αυθαίρετη ή και αυταρχική. Φιλοτεχνούν τους εαυτούς τους ως θύματα για να συγκαλύψουν ότι είναι οι μεγαλύτεροι θύτες. Προσπαθούν να πλασαριστούν ως ήρωες που αντιμάχονται μία άδικη και καταπιεστική εξουσία για να κρύψουν ότι είναι οι σφουγγοκωλάριοι των αφεντικών και η μεγαλύτερη ξεφτίλα του ανθρώπινου είδους. Αν δεν ήταν τόσο απεχθείς, θα ήταν απλά θλιβεροί.
- από το facebook
