Όταν ακόμα είχαμε δραχμή, δούλεψα για κανα-δυο χρόνια στον "Αδέσμευτο του Μήτση". Και μόνο που υπήρχε εφημερίδα που λεγόταν "Αδέσμευτος του Μήτση" ήταν επαρκής λόγος για να πάψει να υπάρχει-όπερ και εγένετο κάποια στιγμή.
Γνώρισα ανθρώπους που έκαναν άψογα τη δουλειά τους, γνώρισα ανθρώπους που διατηρούμε υπέροχη φιλία, και στις ευτυχέστερες περιπτώσεις, συνδυασμό των δύο. Αλλά αν συναντούσα τότε άνθρωπο που να έλεγε "κρίμα να κλείσει η εφημεριδα, τόσος κοσμάκης θα μείνει στο δρόμο" θα τον έστελνα να τον κοιτάξει κανας γιατρός. Ίσως όχι τυχαία, δε συνάντησα κανέναν.
Αγαπητοί καλοπροαίρετοι που κόπτεστε για όσους θα μείνουν άνεργοι όταν κλείσει το Mega,.. συνυπολογίστε πόσο συνέβαλε το Mega στη δημιουργία του τοπίου όπου η ανεργία είναι το νορμάλ, και θα σας περάσουν όλα.
