Οι Ολλανδοί φίλοι της Αϊντχόφεν που πετούσαν κέρματα σε βασανισμένους πρόσφυγες στη Μαδρίτη είναι τερατογενέσεις της εποχής.
Η Ουγγαρέζα εικονολήπτρια, που κλώτσησε την ώρα της δουλειάς της, τον πατέρα που έτρεχε με το παιδί του στην αγκαλιά, είναι η μεταμόρφωση του ανθρώπου σε κτήνος. Τα τείχη και οι τοίχοι που σηκώνουν Σκοπιανοί, Ούγγροι, Βούλγαροι για να φράξουν το δρόμο στην εισαγόμενη απελπισία είναι χιτλερικός σπόρος που έπεσε σε διπλανά χωράφια και τώρα βλαστίζει.
Γι’ αυτούς τους υπανθρώπους νιώθεις οργή και οίκτο. Και περισσότερο για όσους γεννήθηκαν.. μέσα στα ερείπια των κομμουνιστικών καθεστώτων – αυτά που κάποτε έδωσαν ελπίδα, αλλά κακοφόρμισαν, επιτέθηκαν στον Άνθρωπο και τελικά κατέρρευσαν. Φυσικά καμιά μομφή για την ιδεολογία εκείνων των καθεστώτων. Μομφή και κατηγόρια υπάρχουν γι’ αυτούς που εφάρμοσαν την ιδεολογία με τον δικό τους φασιστικό τρόπο.
Αυτή η επίθεση φτωχών κατά απελπισμένων είναι παράνοια, αλλά συμβαίνει. Τη βλέπουμε στην Αμερική, τη συναντάμε στην Ευρώπη, την αντικρίζουμε δίπλα μας, στην Ελλάδα.
- διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου, που υπογράφει ο Διον. Βραϊμάκης, στο harddog-sport (ΕΔΩ)-Το άρθρο δημοσιεύτηκε στη Live Sport του Σαββάτου
