Οι Ευρωπαίοι ηγέτες συνεχίσουν να αντιμετωπίζουν τεράστια προβλήματα ως μια διαχείριση αριθμών. Αποφασίζουν ότι θα δεχτούν 76.000 πρόσφυγες. Έτσι. Βάζουμε ένα νούμερο στο τραπέζι και πιστεύουμε όλοι στην αλήθεια του. Γιατί είναι τόσοι οι "αποδεκτοί" πρόσφυγες; Και γιατί όχι 79.000 ή 72.586; Δεν υπάρχει απάντηση σ' αυτό. Είναι η ίδια νοοτροπία που ακολουθούν και στην αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης. Νούμερα αυθαίρετα, προβλέψεις για τα πανηγύρια, ένα κατασκευασμένο παράλληλο σύμπαν, έτσι για να λέμε ότι λύνουμε προβλήματα.
Όπως ακριβώς λοιπόν και στην οικονομική κρίση, όπου προσπαθούν να βρουν λύση θυσιάζοντας τους ανθρώπους στο βωμό της ορθότητας των αριθμών, έτσι και στο προσφυγικό. Μεταφέρουν το πρόβλημα στις πλάτες των ανθρώπων, των πιο ταλαιπωρημένων ανθρώπων. Ορίζουν.. τους ίδιους τους ανθρώπους ως πρόβλημα, αγνοώντας το πρόβλημα το ίδιο.
Στα οικονομικά ορίζουν ως πρόβλημα τους "κακομαθημένους", τους "ασυνεπείς", τους "ακραίους", αλλά ποτέ δεν ορίζουν ως πρόβλημα το ίδιο το σύστημα που παράγει την κρίση. Στο προσφυγικό αντιμετωπίζουν ως πρόβλημα τον ίδιο τον πρόσφυγα και όχι την προσφυγιά, ως αποτέλεσμα ενός πολέμου.
Και όλα αυτά βέβαια υπό το νέο δόγμα ότι όταν υπογράφεις μνημόνιο πρέπει να τιμάς την υπογραφή σου και να τηρείς κατά γράμμα αυτό που υπέγραψες, ενώ αν έχεις υπογράψει μία συνθήκη που διασφαλίζει δικαιώματα, κάνεις μία σύνοδο και την πετάς στον κάλαθο των αχρήστων.
Μένουμε (άναυδοι με την) Ευρώπη.
Δημήτρης Σούλτας (fb)
Όπως ακριβώς λοιπόν και στην οικονομική κρίση, όπου προσπαθούν να βρουν λύση θυσιάζοντας τους ανθρώπους στο βωμό της ορθότητας των αριθμών, έτσι και στο προσφυγικό. Μεταφέρουν το πρόβλημα στις πλάτες των ανθρώπων, των πιο ταλαιπωρημένων ανθρώπων. Ορίζουν.. τους ίδιους τους ανθρώπους ως πρόβλημα, αγνοώντας το πρόβλημα το ίδιο.
Στα οικονομικά ορίζουν ως πρόβλημα τους "κακομαθημένους", τους "ασυνεπείς", τους "ακραίους", αλλά ποτέ δεν ορίζουν ως πρόβλημα το ίδιο το σύστημα που παράγει την κρίση. Στο προσφυγικό αντιμετωπίζουν ως πρόβλημα τον ίδιο τον πρόσφυγα και όχι την προσφυγιά, ως αποτέλεσμα ενός πολέμου.
Και όλα αυτά βέβαια υπό το νέο δόγμα ότι όταν υπογράφεις μνημόνιο πρέπει να τιμάς την υπογραφή σου και να τηρείς κατά γράμμα αυτό που υπέγραψες, ενώ αν έχεις υπογράψει μία συνθήκη που διασφαλίζει δικαιώματα, κάνεις μία σύνοδο και την πετάς στον κάλαθο των αχρήστων.
Μένουμε (άναυδοι με την) Ευρώπη.
Δημήτρης Σούλτας (fb)