Γράφει ο Γιώργος Σταματόπουλος
Για τον «αξιότιμο» (αλλά ολίγιστο, όπως αποδεικνύεται από τις δηλώσεις του) πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων, η κ. Ζωή Κωνσταντοπούλου ήταν «η γυναίκα που είχε απασφαλίσει», ότι «μετά το δημοψήφισμα έκανε τέρατα και σημεία» και άλλα ασυνάρτητα, με κορυφαίο, κατ’ εμέ, τούτο: «Δεν έχουμε δημοσιοποιήσει πολλά πράγματα που ξέρουμε, ηθελημένα, κι εγώ πρωταγωνιστώ σ’ αυτό, για να μη φτύνει ο κόσμος την Αριστερά».
Αντιπαρέρχομαι τον όρο «δημοσιοποιήσει» (που αφορά κτίρια, γέφυρες και υλικοτεχνικά προϊόντα)· ας βγει λοιπόν ο νυν πρόεδρος της Βουλής, ο οποίος κατά τον νυν Πρόεδρο της Δημοκρατίας ξαναέφτιαξε «τη Βουλή που ξέρανε», και να μας πει ποια είναι αυτά που ξέρουν και δεν τα λένε..
«για να μη φτύνει ο κόσμος την Αριστερά».
Εάν δεν το κάνει, ο κόσμος θα καταλάβει ότι είναι ένας ιταμός υβριστής, αγνοών ίσως τι φεύγει από το έρκος των οδόντων του, επιμένει, όμως, να απαξιώνει και να υποτιμά ένα πολιτικό πρόσωπο το οποίο κατά πολλούς αναβάθμισε, μετά από χρόνια, το ελληνικό Κοινοβούλιο και άνοιξε τις πόρτες του στην κοινωνία.
Επιπλέον θα φανεί, εάν δεν προβεί στις «αποκαλύψεις» του, ότι μιλά χωρίς αιδώ, χωρίς περίσκεψιν και ότι δεν έχει επαφή με την πραγματικότητα.
Διότι εάν είχε την ελάχιστη επαφή, θα συνειδητοποιούσε ότι ο κόσμος τώρα είναι που φτύνει την Αριστερά (τους) και όχι την Αριστερά βεβαίως, που εξακολουθεί να παραμένει κοινωνική αλλά χωρίς εκπροσώπους στο πλαδαρό και ιλαρό ελληνικό Κοινοβούλιο.
Ο κ. Βούτσης με όσα είπε δείχνει ένα πολύ χαμηλό λεκτικό (και άρα πνευματικό;) επίπεδο, υπαινισσόμενος χειροβομβίδες και μιλώντας για σιέλους, για σημεία και τέρατα κ.ά.
Δεν αρμόζει σ’ έναν άνθρωπο που υπηρετεί τον πρώτο κοινοβουλευτικό θεσμό να εκφράζεται με ιταμότητα και οιονεί εκδικητικότητα, πώς να το κάνουμε;
Ο πολιτισμός και η ουμανιστική Παιδεία απαιτούν να υπηρετούν τους ύψιστους θεσμούς της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας άνθρωποι συνετοί και εχέφρονες, φίλοι της αγωγής και της γλώσσας και όχι εχθροί της, παρακαλώ πολύ.
Είπαμε, όμως· άμα κόψεις καπίστρι δεν γνοιάζεσαι εάν απευθύνεσαι σε πολιτισμένους και εγγράμματους ανθρώπους ή σε αγελαία πλήθη, διότι απλώς δεν καταλαβαίνεις τη διαφορά!... (Ο μοχθηρός και ο υποκριτής, ο κλέφτης και ο ψεύτης τον πρώτο χρόνο χαίρονται - αλλά έτσι όπως μετεξελίσσεται η ανθρωπότητα μάλλον χαίρονται εσαεί· ναι, αλλά τι καταλαβαίνουν;).
Εάν έπαυαν να ομιλούν, σε καλό θα τους έβγαινε. Ο κόσμος ενίοτε καταλαβαίνει ποιος υποκρίνεται και ποιος τολμά να λέει την αλήθεια και -κυρίως- ποιος πλαστογραφεί την Ιστορία και ποιος εγκληματεί κατά του ελληνικού λαού.
Κρίμα για τον κ. Βούτση. Να πω μόνο τούτο: όταν ήταν πρόεδρος της Βουλής η κ. Κωνσταντοπούλου, το Κανάλι της Βουλής ανταγωνιζόταν στα ίσα σε τηλεθέαση όλα τα τηλεοπτικά κανάλια της χώρας και ότι επίσης ο κόσμος είχε αρχίσει να αντιλαμβάνεται τη μεγάλη σημασία του Κοινοβουλίου.
Τώρα λήθη και απαξίωση, α(κ)ηδία και περιφρόνηση...
- από την Eφημερίδα των Συντακτών