Με το Αιγαίο να έχει μετατραπεί σε έναν απέραντο υγρό τάφο, τους πολιτικούς να ξιφομαχούν μέσα από τα τηλεπαράθυρα για τα hot spots, την «κυβερνώσα αριστερά» να προσπαθεί να πείσει για το «μονόδρομο» της ασφαλιστικής κατεδάφισης, με τα τρακτέρ στους δρόμους και τους φασίστες να προσπαθούν να δηλητηριάσουν τον αγροτικό κόσμο, τις μειοψηφίες να «εξεγείρονται» κατά των μεταναστών, τα ΜΑΤ να συνεχίζουν τη «δουλειά» τους απερίσπαστα, τα αεροδρόμια και τα λιμάνια να «αξιοποιούνται» με το ξεπούλημά τους και με τα… καρναβάλια να πλησιάζουν ολοταχώς, δημιουργούνται οι ιδανικές συνθήκες για να ξεμυτίσουν διάφοροι σύγχρονοι γκαιμπελίσκοι και να κάνουν το παιχνίδι τους επιτιθέμενοι κατά των πιο ανυποχώρητων κομματιών της κοινωνίας, πάντοτε υπό το πρόσχημα της… «δημοκρατίας» και στη βάση ενός ανέξοδου «ρεαλισμού».
Πιο επικίνδυνοι από όλους είναι οι μετανοήσαντες πρώην κατακεραυνωτές του συστήματος..
που αφού έκαναν εν μία νυκτί καναδυό πολιτικές κωλοτούμπες, στη συνέχεια «μεταλλάχτηκαν» σε εκείνο το είδος των κομπλεξικών συκοφαντών που μέχρι πρότινος σιχτίριζαν. Ορισμένοι εξ' αυτών, γνωρίζοντας πολύ καλά το παιχνίδι της προπαγάνδας, χρησιμοποιούν το «λέγε λέγε, κάτι θα μείνει», ποντάροντας στη λήθη.
Σε αυτές τις συνθήκες και με τους σύγχρονους γκαιμπελίσκους να πληθαίνουν στην ελληνική κοινωνία, ο φασισμός είναι ορατός ακόμα και αν ενδύεται τον δημοκρατικό μανδύα για την ανάγκη της νέας παράστασης-γκροτέσκο.
Κι όμως: οι μη ρεαλιστές και οι κυνηγοί της Ουτοπίας θα βαδίζουν πάντα όρθιοι με όλους τους καιρούς. Ενσαρκώνοντας την πραγματική ελπίδα.
Και ευτυχώς, τέτοιοι, υπάρχουν αρκετοί -ακόμα- και στον χώρο της δημοσιογραφίας. Αυτοί είναι εντέλει που διασώζουν και την ουσία του λειτουργήματος της ενημέρωσης των πολιτών.
- από το asyntaxtostypos
Πιο επικίνδυνοι από όλους είναι οι μετανοήσαντες πρώην κατακεραυνωτές του συστήματος..
που αφού έκαναν εν μία νυκτί καναδυό πολιτικές κωλοτούμπες, στη συνέχεια «μεταλλάχτηκαν» σε εκείνο το είδος των κομπλεξικών συκοφαντών που μέχρι πρότινος σιχτίριζαν. Ορισμένοι εξ' αυτών, γνωρίζοντας πολύ καλά το παιχνίδι της προπαγάνδας, χρησιμοποιούν το «λέγε λέγε, κάτι θα μείνει», ποντάροντας στη λήθη.
Σε αυτές τις συνθήκες και με τους σύγχρονους γκαιμπελίσκους να πληθαίνουν στην ελληνική κοινωνία, ο φασισμός είναι ορατός ακόμα και αν ενδύεται τον δημοκρατικό μανδύα για την ανάγκη της νέας παράστασης-γκροτέσκο.
Κι όμως: οι μη ρεαλιστές και οι κυνηγοί της Ουτοπίας θα βαδίζουν πάντα όρθιοι με όλους τους καιρούς. Ενσαρκώνοντας την πραγματική ελπίδα.
Και ευτυχώς, τέτοιοι, υπάρχουν αρκετοί -ακόμα- και στον χώρο της δημοσιογραφίας. Αυτοί είναι εντέλει που διασώζουν και την ουσία του λειτουργήματος της ενημέρωσης των πολιτών.
- από το asyntaxtostypos