Σύμφωνα με τον διακεκριμένο μαρξιστή και επιφανή ανθρωπολόγο Ντέιβιντ Χάρβεϊ «υπάρχει ένα ανέκδοτο για τους μαρξιστές: λέγεται ότι προέβλεψαν σωστά τις τελευταίες δώδεκα από τις τελευταίες τρεις κρίσεις. Συνεπώς πρέπει να είναι κανείς προσεκτικός όταν λέει πως μια αντίφαση πρόκειται να πάρει εκρηκτικές διαστάσεις κρίσης ή ότι αυτή η κρίση πρόκειται να είναι η τελειωτική» («Η Αυγή» 6-1-2011).
Η Αριστερά σε πολλές περιπτώσεις μπέρδεψε την πραγματικότητα με τις επιθυμίες της. Φαντασιώθηκε εξεγέρσεις που δεν ξέσπασαν, προανήγγειλε ραγδαίες και ανατρεπτικές εξελίξεις που δεν ήρθαν, τροφοδότησε με αυταπάτες τους οπαδούς της ότι αν θέλεις κάτι πολύ και είναι δίκαιο αυτό θα συμβεί οπωσδήποτε. Η ελληνική Αριστερά δεν θα μπορούσε να είναι η εξαίρεση.
Διαβάζοντας τις ανακοινώσεις των κομμάτων και των οργανώσεων που κινούνται στην περιοχή του ιστορικού κομμουνισμού και του παραδοσιακού αριστερισμού που χρησιμοποιούν τον.. μαρξισμό (στις διάφορες εκδοχές του) ως εργαλείο ανάλυσης, διαπιστώνεις χωρίς μεγάλη δυσκολία ότι πράγματι ένα από τα κλασικά κουσούρια τους είναι οι λανθασμένες προβλέψεις.
Σύμφωνα λοιπόν με την ανάγνωση που κάνουν, η πορεία είναι προδιαγεγραμμένη: οι ταξικοί εχθροί μετρούν μέρες, ο εσωτερικός αντίπαλος -πιο επικίνδυνος από τον άλλο-, δηλαδή ο ρεφορμισμός και ο οπορτουνισμός, πνέει τα λοίσθια, ο καπιταλισμός έρμαιο των αντιφάσεων του ψυχορραγεί.
Οπλισμένοι με την επιστημονική (;) βεβαιότητα ότι είναι νομοτέλεια το βασίλειο της ελευθερίας να διαδεχτεί το βασίλειο της αναγκαιότητας συνεχίζουν απτόητοι «να καλλιεργούν τον μύθο της επικείμενης επανάστασης», όπως λέει ο ποιητής (Μανόλης Αναγνωστάκης).
Αν όμως κάτι πάει στραβά -και όπως φαίνεται πολλά έχουν πάει στραβά στη διαδρομή του χρόνου- δεν θα απογοητευτούν, τουλάχιστον οι επαγγελματίες του είδους. Οι δικαιολογίες γνωστές και χιλιοειπωμένες:
● Οι κοινωνικές συνθήκες δεν ήταν ώριμες και δεν επέτρεψαν στις μεγάλες αφηγήσεις και τον εικονοκλαστικό λόγο να διαρρήξουν τις συστημικές βεβαιότητες.
● Ο υποκειμενικός παράγοντας αποδείχτηκε κατώτερος των περιστάσεων και θα χρειαστεί χρόνο προκειμένου να προετοιμαστεί οργανωτικά και να εξοπλιστεί ιδεολογικά, αφού βεβαίως οι ηγεσίες εξορίσουν τους λιπόψυχους και τους συμβιβασμένους.
● Το σύστημα πήρε ανάσες γιατί βρήκε τον τρόπο να ανανεωθεί.
● Ο ρεφορμισμός σημειώνοντας μικρές νίκες κατάφερε να παραπλανήσει τους εργαζόμενους με γλυκερές εξιδανικεύσεις της υπάρχουσας κατάστασης.
Και σαλπίζοντας τη νικηφόρα υποχώρηση η ζωή θα συνεχιστεί...
