Η αντιστρόφως ανάλογη ταχύτητα αντίδρασης συνδικαλιστικών φορέων του κλάδου στα ΜΜΕ στο θέμα των αδειοδοτήσεων των τηλεοπτικών καναλιών σε σχέση με τη σχεδόν ολοκληρωτική απουσία οργανωμένης, περιφρουρημένης –και με προοπτική νίκης- αγωνιστικής, απεργιακής αντίδρασης διαρκείας του κλάδου στο φλέγον θέμα της προωθούμενης κυβερνητικής αντι-ασφαλιστικής «μεταρρύθμισης», αποκαλύπτει πλέον πέραν πάσης αμφιβολίας, ότι οι «ηγήτορες» της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας είτε δεν θέλουν είτε δεν μπορούν να αποτρέψουν την επικείμενη κατεδάφιση των υπολειμμάτων της δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης.
Η 7ωρη στάση εργασίας (από τις 6 μ.μ. της 11ης Φλεβάρη) στα τηλεοπτικά κανάλια που κηρύχτηκε εν ριπή οφθαλμού σε έκτακτη συνεδρίαση από την ΕΣΗΕΑ (και δεν φαίνεται να ενοχλεί τους.. τηλε-βαρόνους των ΜΜΕ που διαμαρτύρονται επίσης) έλαβε χώρα την ίδια ημέρα κατά την οποία ο πρόεδρος και ο γ.γ. της ΠΟΕΣΥ καθώς και οι πρόεδροι των Ενώσεων της χώρας συναντιόντουσαν με τον υφυπουργό Εργασίας Τάσο Πετρόπουλο από τον οποίο δεν αποκόμισαν ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΦΟΡΑ καμία απολύτως δέσμευση για τα αιτήματα του κλάδου, ούτε καν ένα επίσημο γραπτό κείμενο –όπως είχε δεσμευτεί ο τελευταίος να κάνει- που να περιγράφει τις κυβερνητικές προθέσεις για το ταμείο των δημοσιογράφων, την τύχη του αγγελιοσήμου, την επέκτασή του στο διαδίκτυο και συνολικά για το ασφαλιστικό-συνταξιοδοτικό των εργαζομένων στα ΜΜΕ.
Αντί να βρισκόμαστε ήδη σε κατάσταση συναγερμού και να έχουμε εφαρμόσει τις αποφάσεις του συνεδρίου, του γενικού συμβουλίου και του ΔΣ της ΠΟΕΣΥ αλλά και την εκφρασμένη βούληση των Ενώσεων για «αγώνα μέχρις εσχάτων» για το ασφαλιστικό, η τακτική που ακολουθείται είναι το ροκάνισμα του χρόνου που επιθυμεί διακαώς η κυβέρνηση προκειμένου να μας οδηγήσει προ τετελεσμένων μέσα σε ένα γενικευμένο κλίμα σιγής νεκροταφείου.
Η προεδροκεντρική πολιτική της Ομοσπονδίας και των Ενώσεων του κλάδου, με τις συνεχείς «διαβουλεύσεις» με κυβερνητικούς αξιωματούχους και την εφαρμογή ενός ιδιότυπου εμπάργκο ενημέρωσης στη βάση των εργαζομένων για το περιεχόμενο και τα αποτελέσματα αυτών των «επαφών», επιτείνουν την κατάσταση ανησυχίας και ανασφάλειας.
Το διακινούμενο ψέμα περί απροθυμίας της συντριπτικής πλειοψηφίας των εργαζομένων στα ΜΜΕ να απεργήσουν «για να μη χάσουν λίγα μεροκάματα» την ίδια ώρα που διακυβεύεται συνολικά η εργασιακή/ασφαλιστική τους υπόσταση και η ίδια η ανεξαρτησία της φωνής τους, πρέπει να ακυρωθεί από τους ίδιους τους εργαζόμενους που πρέπει να απαιτήσουν ΤΩΡΑ έκτακτες συνελεύσεις ΠΑΝΤΟΥ προκειμένου να ακουστεί η βάση με αμεσοδημοκρατικό τρόπο κόντρα στη λογική της «δια βίου» ανάθεσης.
Η πρόταση του ΜΕΤΩΠΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ για τη διεξαγωγή ενός πανελλαδικού συνεδρίου με θέμα το ασφαλιστικό όπου οι εργαζόμενοι του κλάδου θα εκφράσουν αδιαμεσολάβητα τις απόψεις τους για τη μορφή και την ένταση των απαιτούμενων κινητοποιήσεων, προσπεράστηκε αβασάνιστα. Το κλείσιμο ενός μεγάλου χώρου στην Αθήνα γι’ αυτό τον σκοπό παραπέμφθηκε στις καλένδες. Οι ανέξοδες φλυαρίες περί «απεργιακού ξεσηκωμού» που συνεχώς μετατίθεται στο… απώτερο μέλλον, υποσκάπτουν πλέον την ίδια την αξιοπιστία των συνδικαλιστικών μας οργάνων.
Μία στάση εργασίας ή μία ξεκομμένη -από έναν συνολικό αγωνιστικό σχεδιασμό- 24ωρη απεργία, δεν μπορούν πλέον να αποτελούν την αποτελεσματική «απάντηση» χιλιάδων εργαζομένων/ασφαλισμένων και άνεργων/ανασφάλιστων μπροστά στην ολομέτωπη επίθεση που δεχόμαστε. Η δε μαζική συμμετοχή των συναδέλφων στις συγκεντρώσεις και τις απεργιακές κινητοποιήσεις, δεν διασφαλίζεται με τυπικές «ξύλινες» ανακοινώσεις και καλέσματα σε 24ωρες «τουφεκιές στον αέρα» αλλά με εξορμήσεις στα «μαγαζιά», οργάνωση ενημερωτικών εκδηλώσεων, με «απεργιακό ξεσηκωμό» στην πράξη. Η μαζική συμμετοχή των συναδέλφων στις κινητοποιήσεις διασφαλίζεται όταν τα θεσμικά συνδικαλιστικά όργανα μπορούν –ακόμη- να «εμπνεύσουν». Αλλά για να εμπνεύσουν, πρέπει να βγουν από τα «γραφεία» τους.
Η κυβερνητική κοροϊδία σε βάρος των δικαιωμάτων και των κατακτήσεών μας υπό τις ευλογίες των αντιδραστικών «κουαρτέτων», πρέπει να λάβει τέλος, ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ! Η ατελέσφορη συνάντηση της 11ης Φεβρουαρίου 2016 με τον υφυπουργό Εργασίας, πρέπει να δρομολογήσει ΑΜΕΣΑ την υλοποίηση των αποφάσεων για απεργιακό αγώνα διαρκείας μέχρι τη νίκη μαζί με όλη την κοινωνία που βρίσκεται στους δρόμους ενάντια στο αντι-ασφαλιστικό τερατούργημα. Να μην αποτελέσουμε την «εξαίρεση» του κοινωνικού-πανεργατικού ξεσηκωμού.
Από εδώ και στο εξής, κάθε επιπλέον χάσιμο χρόνου και κάθε νέο «ραντεβού» με κυβερνητικούς αξιωματούχους, απλώς θα προσθέτει ένα ακόμα κομμάτι στην ταφόπλακα των εργασιακών και ασφαλιστικών μας δικαιωμάτων.
ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕΙ ΤΟ ΑΝΤΙ-ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ.
ΜΕΤΩΠΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ *
* Το «ΜΕΤΩΠΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ» είναι μετωπικό συνδικαλιστικό σχήμα στα ΜΜΕ (με ένα μέλος στο ΔΣ και δύο μέλη στο Γενικό Συμβούλιο της ΠΟΕΣΥ) και αποτελείται από την «Πρωτοβουλία για την Ανατροπή» (Financial Crimes, Αριστερό Ριζοσπαστικό ΜΜΕτωπο, Σπάρτακος, ανένταχτοι) και το «Μέτωπο Αγώνα Δημοσιογράφων» (3 μέλη στο ΔΣ της ΕΣΗΕΜ-Θ) στη Θεσσαλονίκη (Ασύνταχτος Τύπος, Δημοσιογραφική Ενότητα, δημοσιογράφοι της ΕΡΤ/ΕΡΤ3 και αγωνιστές συνάδελφους στα ΜΜΕ)